Fenerbahçe'nin umut vadeden genciyken kasiyer oldu: Ahmet Yiğit Gül'ün dramatik futbol yolculuğu ve dönüş hayali⚽👟

Bir zamanlar Fenerbahçe formasına uzanan bir yolun yolcusuydu Ahmet Yiğit Gül. Top peşinde koşarak başladığı futbol yolculuğu, şimdilerde kasada müşterilere “bu krampon mu daha rahat, yoksa şu mu?” diye yardımcı olduğu bambaşka bir hikâyeye dönüştü.

Bir hayalin peşinde: Artvin'den Fenerbahçe'ye uzanan yol

Futbol serüveni İstanbul Artvinspor’da başladı. Ardından İstanbulspor’a transfer oldu, oradan da performansıyla Fenerbahçe’nin dikkatini çekti. Genç yaşında sarı-lacivertli formaya uzanmak büyük bir hayaldi, gerçek oldu. Aykut Kocaman döneminde Topuk Yaylası kampına çağrılması onun için bir dönüm noktasıydı. Ama hikâye burada bitmedi… Hatta asıl film o noktada başladı.

Topuk Yaylası'ndan ters rüzgâra: Fenerbahçe’de ne oldu?

Fenerbahçe’de ilk sezon heyecanla geçti, ama sonrasında kulüpteki değişim rüzgarları birçok ismi olduğu gibi onu da savurdu. Yeni başkan, yeni koordinatör, yeni düzen... Ve Ahmet, hazırlık kampını başarıyla tamamlamış olmasına rağmen kendini 12 kişiyle birlikte bir odada, “biz sizinle devam etmiyoruz” cümlesini dinlerken buldu.

Okul donduruldu, hayat da...

“Okulu dondurdum, hayatımı buna göre kurdum” diyen Ahmet, o günün ardından belirsizlik içinde savrulmaya başladı. Dönüş yapmak istediği İstanbulspor’dan işsizlik maaşı teklifi alınca süresiz kadro dışı kaldı. Pandemi geldi, ligler durdu, mental çöküş başladı.

Amatörde büyük savaş: Kramponlar tozlandı

Hayat sahnesi, futbol sahasından daha sertti. Amatör ligde oynadı, BAL takımlarına transfer oldu, Tekirdağ Süper Amatör’de top koşturdu ama bu kez de sözleşmelerin olmayışı, emeklerinin karşılıksız kalmasına neden oldu. “Ben bu belirsizliğe dayanamadım” diyen Ahmet, sonunda ailesinin isteğiyle bir spor mağazasında kasiyer olarak işe başladı.

 “Sen ne yaptın da olmadı?”: Mağazadaki soru yağmuru

Ve hayat ironisini yine gösterdi: Bir zamanlar kramponuyla sahalarda şov yapan genç adam, şimdi insanlara hangi kramponun daha iyi olduğunu anlatıyor. Sosyal medyada çıkan haberlerle mağazaya gelenler onu tanıyıp sohbet ediyor. Kimi oğluna örnek göstermeye geliyor, kimi “sen neyi yanlış yaptın?” diye soruyor. Gülümseyerek cevaplıyor: “Ben ayaklarıma güvendim, ama sistem benden hızlı çöktü.”

Geri dönüş hayali: Hazırım, yeter ki şans verilsin

Futbola dönmeyi hâlâ istiyor. Kendini toparlamış, bireysel antrenmanlarla formunu koruyor. “Mental olarak artık hazırım” diyor. Ama elbette, hayalleriyle bugünkü hayatı arasındaki mesafe, Dereağzı’yla Yenibosna arası gibi değil; çok daha uzak.

Bir de gençlere mesajı var: “Futbol güzel ama okul şart. Hiçbir şeyin garantisi yok. Benim yaptığım hatayı yapmayın.”

Ahmet Yiğit Gül’ün hikayesi, belki bir kaybedenin değil, farklı bir sahada savaşmaya devam eden birinin hikayesi. Kramponunu çıkarıp kasaya geçse de, kalbinin bir köşesinde hâlâ o çimlerin kokusu var.