Ruken Aslan hayalindeki renkleri düşsel bir dünyada imgeliyor

Gece kulüpleri yapay ışıklar, gölgeler, aynalar, sarhoş edici maddeler ve müzikle örülü, yanılsamalara dayalı, düşsel bir fantazmagoria alanı, poetik bir mekan” Ruken Aslan iç dünyasını izleyiciye aktarabilmek için adeta bir tiyatro dekoru gibi yansıtma ve yanılsatma yolunu seçiyor. Gölge ve ışığın karşıtlığını kullanarak aktarmayı uygun görüyor. İzleyiciyi gölge ve ışık aracılığı ile kendi düşsel ve yanılsamalar dünyasına yolcuğa çıkartıyor. Rehber ise Ruken Aslan’ın kendisi oluyor.

Resimlerindeki temel kaygı, hemen hemen her sanatsal üretimde olduğu gibi, poetik bir mekan oluşturabilmeye dayalı. Sanatçı “Gece Kulübü” kavramını resimlerinde dilsel alanda metafor olarak işler ve gece kulübünün yapay ışıklarını, gölgelerini, aynalarını, sarhoş edici içeceklerini, müzikle örülü olan bu alanı kullanıyor. Yanılsamalara dayalı düşsel bir alan...

Ruken Aslan’ın sergideki eserlerinin bir bölümünü oluşturan şehir çizimleri, Baudelaire’ci karanlık bir kent romantizminden esinleniyor. Teknik olarak doluluktan ziyade boşluklardan yola çıkılarak oluşturulmuş bu çizimlerin konularını genellikle şehrin kafeleri, barları, parkları gibi aylaklık alanları oluşturuyor. Şehrin üzerinde uçan kanatlı figürler, sanat tarihinde sıklıkla kullanılmış, arketipsel bir temsildir. Şehir bu figürler aracılığıyla nesneleşir, gözetlenir, arzulanır.

Serginin bir başka bölümünü ise Sanatçı, tür olarak natürmort, manzara ve portre resimlerinin bir karışımı sayılabilecek resim serisi olarak nitelendirir. İlk bakışta bir natürmort resmini andıran kompozisyonlarda nesneler, manzara resmine gönderme yapacak bir biçimsel durum içerisinde sunulurlar. Eserler natürmortun parçası olarak hiçbir yere koyamayacağımız düşsel bir mekanı gösterip göstermediği sanatseverlerin hayal dünyasına bırakılmış.