Yetenek ve özgüven
"Benim adım Mahmure"
Telefon numarasını sormuştum ona; söylemişti. Köyün tüm telefonlarının ilk rakamları aynı idi; sadece son iki rakamları değişikti. Verdiği telefon numarasında farklı olan iki rakamı hatırlarsam iş bitmiş olacaktı. Hatırlamak için kendime göre bir ilişki kurup şöyle demiştim: "Yaş otuzbeş, yolun yarısı eder". Mahmure Hanım "Dante gibi ortasındayız ömrün" diye devam edip şiiri bitirmişti. Hayret içindeki yüzüme bakarak şöyle demişti: "Ben şiir severim. Bu Cahit Sıtkı'nın şiirini daha da severim." Bunu söyleyen Bademli köyünün Mahmure Hanım'ı idi.
Siteye ilk geldiğimizde sormuştuk. "Temizlik için yardım alacağımız birisi var mı köyde?". Herkes Mahmure Hanım'ı söylemişti. Köyden gelen arabadan inip evlere dağılan kadınlar arasında o bir değişikti. Seri hareket ediyordu, hızlı hızlı yürüyordu. Yürümüyor, adeta keklik gibi sekiyordu. Ve bize de geldi, Mahmure Hanım'la çalışmaya başladık. Mahmure Hanım gerçekten yaptığı işi iyi yapan, eline çabuk ve akıllı birisi idi.
Mahmure Hanım, araba almış dediler. Gördüğümde "hayırlı olsun" dedim. Sağolun. "Arabasızlıktan çok çektim" dedi. "Bıktım başkalarına beni şuraya getir götür demekten. Burada işim bitince duvar kenarına oturup birilerini bekliyordum. Bu beni daha çok yoruyordu. Şimdi işim bitince atlıyorum arabaya, eve gidiyorum, bir an önce duşumu alıyorum..." Çok duygulanmıştım. "Bravo Mahmure Hanım, bu işi de becerdin." Mahmure Hanım gayet güvenli biçimde "Tabi Uğur Bey" dedi, "Benim adım Mahmure"
Mahmure Hanım ilkokul mezunu. Elli üç, elli dört yaşında araba sürmeyi öğrendi. Öğrenir ve de öğrendiğini bir çok kişiden de iyi yapar. Çünkü Mahmure Hanım farklı birisi. Farkı, yeteneğinden ve kendine güvenininden geliyor.
Yetenek ve özgüven
Yetenek ve özgüven insanda iki önemli boyuttur. Her bir boyut için iki durum gözönüne alalım. Kişiyi, yetenekli ve yeteneksiz diye iki sınıfta düşünelim. Özgüveni de aynı biçimde özgüvenli ve özgüvensiz olarak ele alalım. İki boyutlu düzlemimizde dört noktanın tanımladığı dört durum ortaya çıkar. Şimdi bu dört durumu inceleyelim
Yetenekli ve özgüvenli
Kişi hem yetenekli, hem de özgüvenli ise bu durum Mahmure Hanım tipi insanları tanımlar. Bu kişiler tuttuğunu koparırlar. El attıkları her işi başarı ile yaparlar. Bu zaferleri özgüvenlerini besler. Yeteneklerini kullanarak becerilerini geliştirirler.
Yetenekli ve özgüvensiz.
Kişinin yetenekli, ama özgüveninin olmaması acıklı bir durumdur. Yeteneğinin farkında olmayan, ya da olup da bir biçimde özgüveni sindirilmiş kişilerde görülür. Özgüvenleri olmadığı için yeteneklerini de sergilemekten kendilerini alıkoyarlar. Böylece yeteneklerini de dumura uğratırlar. Yaşam denizinde kaybolurlar, hak ettikleri yere gelemezler..
Yeteneksiz ve özgüvensiz
Yeteneksiz ve özgüvensiz kişiler, silik kişiliklerdir. Çabuk etkilenirler ve kandırılırlar. Rüzgarın estiği yöne göre eğilirler. Kısa vadeli çıkarları uğruna uzun vadeli çıkarlarını tehlikeye atarlar. Özgüvenleri olmadığından itiraz edemezler. İyi izleyici olurlar, çok güzel güdülürler.
Yeteneksiz ve özgüvenli
Buna cahil cesareti de denir. Ancak yetenekle örtüşmeyen bir özgüven bazı durumlarda çok tehlikelidir. Yeteneksiz ama özgüveni yüksek kişiler yüksek mevkilere gelirlerse başa büyük sorunlar açılabilirler. Bu kişiler kendilerini olduğundan çok bilirler ve ataklıkları ile çevrelerini etkileyebilirler. Yeteneksizlerin olduğu yerlerde kral olurlar.
Sonuç
Son aldığım habere göre Mahmure Hanım ehliyet sınavında yazılıyı geçmiş. "Çalışıyorum, diğerini de geçeceğim inşallah" dedi. Nasıl emin olarak konuşuyor demeyin. Çünkü onun adı Mahmure. Keşke herkes yetenekli ve böyle özgüvenli olsa.