“Yaşlanan” değil, “Yetenek/saygı/ paylaşım geliştirmeden yaşlanan” nüfus sorun…
Yaşlanan nüfusa “tüm dünyada” sorun olarak bakılıyor…
***
Gelişmiş ülkelerin bazıları ise:
“Gelişmelerinin katalizörü olmuş” ve son 20 yılda sayısı/oranı artmış “yaşlı nüfusunun” faydasını görmeye devam ediyor…
***
Tabi ki:
Ekonomik aktiviteler için “genç nüfus” önemli…
***
Ancak…
Gençlerle tecrübe/bilgi/deneyim paylaşan;
Onları iyiye/bilime/gerçeğe, yetenek/ beceri geliştirmeye yönlendiren “yaşlı nüfus”;
Sadece ekonomik aktivite için değil, ekonominin temelini sağlamlaştıran sosyo/kültürel, araştıran/geliştiren/sorgulayan/bağımsız yapının oluşumu için çok daha önemli…
***
70 yaş üstü bir kimsenin ekonomiye faydası:
Gençliğinde “fırsat eşitliğinin olduğu, rekabetçi bir eğitim/çalışma hayatında” yetenek/beceri geliştirmesi;
Edindiği/edindirildiği kültürle, adalet/ hukuk/etik/ehliyet/liyakat/paylaşım/ adil rekabet gibi değerlere “doğal olarak” saygı duyması;
“Basit anlatımla” hayatı gerçekçi yaşaması ve bu birikimleri ile gençlere örnek olmasına bağlı/bağımlı…
***
(Tersi durum da olabilir; ki, durumu anlatan atasözümüz de var: Katranı kaynatsan olur mu şeker, her şey cinsine çeker…)
VELHASIL
“Yaşlı nüfus (65 yaş üstü) oranımız, 2024 yılında yüzde 10.6’ya yükseldi” diye tedirgin oluyoruz…
Ve…
2080 yılında, yüzde 29.8’e çıkacağını varsayıp, önlem almaya çalışıyoruz…
***
Örneğin Japonya:
Bizim 2080 yılında çıkacağımız “yaşlı nüfus oranına” 10 yıl önce çıktı…
Bugün yüzde 30’lar civarında…
(İtalya, Almanya, Hollanda gibi ülkelerin, benzer durumu da ortada… )
***
Soru şu:
Herhangi iç veya dış kaynaklı sıkıntıda; sosyal yaşam ve kültürel/ekonomik yapılarında:
Yaşlı nüfus oranı yüzde 1.9 olan Zambiya’dan veya yüzde 2.2 olan Orta Afrika Cumhuriyetlerinden veya yüzde 10.6 olan Türkiye’den, daha fazla bir volatiliteye (oynaklığa) sahipler mi?
***
Bu nedenle:
Tüm dünyada, “Yaşlanan” değil, “Meslek/yetenek/saygı/paylaşım/gerçekçi bakış geliştirmeden yaşlanan” nüfus sorununu çözmek öncelik olmalı…