Vergi hukukunda süreler-1
Vergi Hukukumuzda süreler konusu Vergi Usul Kanunu ile düzenlenmiş bulunmaktadır. Bunun yanında 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkındaki Kanun’un Tebliğler ve Müddetlerin Hesaplanması başlıklı 8. Maddesinde bulunan "Hilafına hüküm bulunmadıkça bu kanunda yazılı müddetlerin hesaplanmasında ve tebliğlerin yapılmasında Vergi Usul Kanunu hükümleri tatbik olunur" hükümleri ile de Vergi Usul Kanunu’na atıf yapılmıştır.
Ayrıca 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun’unun Dava Açma Süresi başlıklı 7 maddesinde Danıştay’da İdare Mahkemeleri’nde ve Vergi Mahkemeleri’nde dava açma süreleri belirtilmiştir.
Vergi Hukukunda Süreler başlıklı yazımız üç bölümden oluşmaktadır.
- Sürelerin Hesaplanması
- Vergi Usul Kanunu’nda süreler
- 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’ndaki Süreler
Bölümlerin oldukça detaylı olmasından dolayı her bölüm ayrı ayrı yayımlanacaktır.
1. Sürelerin Hesaplanması
Vergi Hukukumuzdaki süreleri belirtmeden önce bu sürelerin Kanunlarımızdaki hükümler çerçevesinde nasıl hesaplanacağını açıklamak, aşağıda belirtilen sürelerin daha çok anlaşılır olmasını sağlayacağı düşüncesi ile yazımızın hemen başında sürelerin hesaplanması konu edilmiştir.
Sürelerin hesaplanması, Vergi Usul Kanunu’nda ve 2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nda belirtilmektedir.
Vergi Usul Kanunu’nun "Sürelerin Hesaplanması" başlıklı 18. Maddesinde ele alınan hükümlere göre;
Vergi kanunlarında yazılı süreler aşağıdaki şekilde hesaplanır:
1. Süre gün olarak belli edilmişse başladığı gün hesaba katılmaz ve son günün tatil saatinde biter;
2. Süre hafta veya ay olarak belli edilmişse başladığı güne son hafta veya ayda tekabül eden günün tatil saatinde biter. Sürenin bittiği ayda, başladığı güne tekabül eden bir gün yoksa süre o ayın son gününün tatil saatinde biter;
3. Sonu belli bir gün ile tayin edilen sürelerde, süre o günün tatil saatinde biter;
4. Resmi tatil günleri süreye dahildir. Şu kadar ki, sürenin son günü resmi tatile rastlarsa tatili takip eden ilk iş gününün tatil saatinde biter.
Mühlet Verme (VUK. Md:17)
Zor durumda bulunmaları hasebiyle vergi muamelelerine müteallik ödevleri süresi içinde yerine getiremeyecek olanlara, kanunî sürenin bir katını, kanunî sürenin bir aydan az olması halinde bir ayı geçmemek üzere, Maliye Bakanlığınca münasip bir mühlet verilebilir.
Bu mühletin verilebilmesi için:
1. Mühlet isteyen, sürenin bitmesinden evvel yazı ile istemde bulunmalıdır.
2. İstemde gösterilen mazeret, mühlet verecek makam tarafından kabule layık görülmelidir.
3. Mühletin verilmesi halinde verginin alınması tehlikeye girmemelidir.
Maliye Bakanlığı mühlet verme yetkisini tamamen veya kısmen mahalline devredebileceği gibi bölgeler, iller, ilçeler veya sektörler ile iş kolları ya da mükellef grupları itibarıyla yazılı başvuru şartı aramaksızın da kullanabilir.
Ölüm Halinde Sürenin Uzaması
Vergi kanunlarında hüküm bulunmayan hallerde ölüm dolayısıyla mirasçılara geçen ödevlerin yerine getirilmesinde bildirme ve beyanname verme sürelerine üç ay eklenir. (VUK. Md: 16)
2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun "Sürelerle İlgili Genel Esaslar" başlıklı 8. Maddesinde ele alınan hükümlere göre;
1. Süreler, tebliğ, yayın veya ilan tarihini izleyen günden itibaren işlemeye başlar.
2.Tatil günleri sürelere dahildir. Şu kadar ki, sürenin son günü tatil gününe rastlarsa, süre tatil gününü izleyen çalışma gününün bitimine kadar uzar.
3. Bu kanunda yazılı sürelerin bitmesi çalışmaya ara verme zamanına rastlarsa bu süreler, ara vermenin sona erdiği günü izleyen tarihten itibaren yedi gün uzamış sayılır.