Türkiye'nin Kavuncu gibi efsane başkanlara ihtiyacı var

Bugünlerde yaptığımız her sohbette konu bir şekilde Kayseri’nin ileri görüşlü Belediye Başkanı Osman Kavuncu’ya gelir oldu. Adının geçtiği her yerde rahmetle anılan Kavuncu, 1950-1957 yılları arası iki dönem Belediye Başkanlığı yaptı. Sonrasında milletvekili seçilerek Ankara’ya gitti ancak 60 ihtilaliyle beraber siyaseti bırakmak zorunda kaldı.

Bugün Kayseri şehircilik anlamında örnek gösteriliyorsa onun efsane başkanın ileri görüşlülüğü sayesindedir desek yanlış olmaz. Kavuncu’nun ülke çapırda ünlenmesini sağlanan olay şu şekildedir; 1947 yılında dönemin valisi bir sabah makam arabasına ailesini bindirir ve piknik yapmaya gider. Önceden valinin ailesiyle pikniğe gideceğini öğrenen Kavuncu, arabanın önüne geçip durmasını ister. Araba durdurulunca Kavuncu valiye “Devlet, fakir fukaranın parası ile satın aldığı bu arabayı, sana gezip eğlenesin diye değil, iş göresin diye verdi. Ya karını, çoluğunu çocuğunu indirirsin yada beni çiğner öyle geçersin” diyerek otomobilin önüne boylu boyunca uzanır. Bunu gören vali geri dönmek zorunda kalır.

Kavuncu, dönemin Cumhurbaşkanı İsmet İnönü Kayseri’ye geldiğinde elindeki su şişesini göstererek,

"Tahlil ettirdim. İçinde sağlığa zararlı 100’e yakın mikrobun bulunuyor. Ya bu sudan siz de için yada Kayserilileri içirmeyin” diyerek kentin su sorununun çözülmesini de sağlamış.

Kayseri’nin sanayileşme atağı da Kavuncu sayesinde başlıyor. Şehrin içinde olan atölyeleri kapatıp şu anki eski sanayi bölgesine taşımaya kararlı olan Kavuncu’ya o dönemde çok eleştiri gelir hatta beddualar edilir. Ancak o dönemde beddua edenler halen dua ederek Kavuncu’nun ileri görüşlülüğünü fark edemediklerini anlatıyor. Onun döneminde Birlik Mensucat, Anadolu Bez Fabrikası, Kayseri Şeker gibi Kayseri’yi ve Türkiye’yi kalkındıracak tesisler kurulur.

Kavuncu, dönemin Başbakanı Adnan Menderes tarafından da istimlak ve imar faaliyetleri ile ülkeye örnek gösterilmiş bir insandı.

Kambur, çelimsiz, kısa boylu çocuk görünümündeki Kavuncu yaklaşık 40 kilo civarında imiş. Kendini

memleketine adamış bu değerli insanın hikayesini sık sık anlatmakta fayda olduğunu düşünüyor ve rahmetle anıyorum.