Teknik lise mezunu kadınların yüzde 64’ü işsizse…
“Meslek lisesi” ve “teknik lise” ihtiyacımız, onlarca yıldır dillendiriliyor…
Ve…
Bu alanda adım atılmaması, toplumun her kesimi (siyasetçisinden sanayicisine, bürokratından çiftçisine…) tarafından, ekonomideki sorunların temeli olarak nitelendiriliyor…
***
“Meslek lisesi” ve “Teknik lise” yapanlara;
Ve/veya yapımına vesile olanlara, bu nedenle “minnet” (borçlu olmak) duyuluyor…
***
İşsizlik verilerinin ayrıntıları ise:
“Gerçek sıkıntımızı ayyuka çıkarıyor”
***
Nedir gerçek sıkıntımız:
Rant alışkanlığımız!
***
Şöyle ki:
Bir elin parmaklarını geçemese de, meslek/teknik liseler açmışız…
Ama…
Galiba, “yüksek kalkınmışlık/refah seviyesine ulaşmanın anahtarı” olan bu okullarımıza da, “kâr etmesi gereken, basit bir işletme” mantığı ile yaklaşmışız...
***
Meslek ve teknik lise mezunlarının “işsizlik oranı”, bu tespiti doğrulamaya yetiyor…
Şöyle ki:
TÜİK’e/resmi veriye göre “mesleki ve teknik lise mezunu” kadınlarımızın (meslek/ teknik eğitim almak istemesi dahi ‘ayrıcalık’ nedeniyken) yüzde 36’sı iş bulabilmiş…
Yüzde 18’i şu anda iş arıyor…
Yüzde 44’ü iş aramaktan bıkmış, “atıl kalma” yolunu seçmiş…
***
Erkek mezunların ise yüzde 25’i iş arıyor…
İş bulanların yüzde 74’ü ise “kalfalık aşaması için” yeniden teknik/pratik eğitime ihtiyaç duyuyor…
VELHASIL
Üreticinin öncelikli ihtiyacı olan “teknik eleman” adayına;
Üreticinin yönetimde olduğu OSB’lerde kurulu Meslek Liseleri ve/veya Yüksekokulları dahi “yüksek/ödenemez fiyat” politikası uyguluyor…
***
Meslek eğitimi almak isteyen “yetenekli gençler”, “yüksek fiyat” engeline takılıyor…
***
Maddi şartları zorlayıp eğitim alabilen “yetenekli gençler” ise;
Onca yıllık “paralı eğitimin” ardından, “yeteneklerini geliştirebilmek için” imalathanedeki “pratik/teknik eğitime” ihtiyaç duyuyor…