“Tecrübesiz eleman arıyorum” (3)

Gençler işsizlikten yakınırken, özellikle sanayinin bazı kollarında çalışan açığı dikkat çekiyor. Sanayiciler, gençler masa başı istediği için karşılıklı beklentilerin uyuşmadığı görüşünde.

Sanayi kollarına eğitimli/tecrübeli eleman yetiştirmek için hükümet ve üniversiteler dışında üreticilerimize de önemli görevler düştüğünü yazmıştık.

O yazılarda, övündüğümüz/rekabet avantajımız diye sunduğumuz gençlerimizi eğitmek/tecrübelendirmek için büyük maliyetlere katlanarak, adeta gönüllülük esasıyla çalışan kuruluşlarımızın/işletmelerimizin olduğunu da vurgulamıştık.

O kuruluşlarımızın/işletmelerimizin temsilcilerinin, gençlerimiz ile ilgili yaptıklarını anlatan mail/mesajlarını bu alana sığdırmam mümkün değil…

Ama konunun önemini kavrayan ve çözüm için öneri sunma sorumluluğunu/inceliğini gösteren reel sektör temsilcilerinden birkaçının düşüncesini paylaşmak isterim.

Haftaya da birkaç somut örneğe yer verelim.

Multinet AŞ İcra Kurulu Başkanı ve CEO’su Y. Ziya Gündüz Ağabey yazmış…

“…Yazınızın konusu memnuniyet verici…

Özellikle yeni mezun gençlerimize verilecek teşvikleri duymak çok sevindirici.

35 yıllık yurt içi ve yurt dışı kariyerimde çok ciddi sayıda istihdam yaratan şirketlerde çalışmış birisiyim.

Multinet’te çalışan sayımız 300’e yakın ve imkan buldukça gençlerin istihdamına yer açmaya çalışıyoruz.

Ancak Sakaryalı dostumuzun söylediği gibi, yeni mezunların çoğunun kariyerine nasıl şekil vereceğini bilmediğini, bir kısmının mutlu olmadığı bir okulu bitirdiğini ve bazılarının da ilk işe girişte beklentilerinin çok yüksek olduğunu görüyoruz.

Burada MYO ve üniversitelere çok iş düşüyor.

Göstermelik kariyer günleri yapmak yerine özellikle mezuniyete yakın sınıflarda staj yaptırmak (tezli, geri bildirimli…), rehberlik vermek, iş dünyası ile yakın işbirlikleri kurup profesyoneller ile sektörleri tanıtmak gibi birçok proje yapılabilir.

Bazı okullarımızda bu tip çalışmaların yapıldığını görmek memnuniyet verici ama yeterli değil.

Eminim ki benim gibi birçok yönetici, gençlerimizin doğru kariyer seçimi yapıp, motive çalışmalarına katkıda bulunmak için gönüllü olmaya hazırdır.”

Malatya merkezli Mimsan Grup’un Genel Koordinatörü H. Ahmet İlhan Ağabey yazmış…

“Tecrübesiz Eleman Arıyorum başlıklı yazılarınızı ilgiyle okudum.

Yaramıza parmak bastığınız için ses vermem gerektiğini düşündüm.

Aynı zamanda Kazan ve Basınçlı Kap Sanayicileri Birliği Yönetim Kurulu Başkanıyım.

Malatya’daki fabrikalarımızda 400’ün üzerinde direkt, bir o kadar da dolaylı istihdamımız var.

Türkiye geneli ve yurtdışında faaliyetlerimiz var.

Sanayicinin şu anki en acil sorunu, çalışma arzu ve motivasyonuna sahip personel bulamamasıdır.

Şu an biz, gerçekten ‘tecrübesiz eleman’ arıyoruz.

Eğitim vermek, iş ve meslek sahibi yapmak için.

Maalesef bulamıyoruz.

İŞKUR’dan da yardım istedik ama maalesef bulamıyoruz.

En son Malatya’da 50 kadar billboardda ilanlarımız yayınlandı.

İş garantisi veriyoruz. Enflasyonun en az iki katı ücret artış güvencesi veriyoruz.

Maalesef ihtiyaç duyduğumuz kadroları oluşturamıyoruz.

Derneğimizin diğer üyeleri ile istişare sonucunda aynı durumun tüm ülke çapında geçerli olduğunu biliyorum.

Bu durumun temel sebebi:

Her 20 yaşını bitirip istihdam talebi ile piyasaya giren yüz gencin yaklaşık 75’i beyaz yaka (Ofis Elamanı) olma motivasyonu ile iş aramaktadır.

Ancak tarihin tüm dönemlerinde ve tüm dünya ülkelerinde ofis ve beyaz yaka istihdamı talebi yüzde 25’i aşmamaktadır.

Yani bir tarafta 75 kişi lazım, 25 kişi var; diğer tarafta 25 kişi lazım,75 kişi kuyrukta.

Yani gençlerimiz ter akıtmak motivasyonuna sahip değil. 

Ahmet Ağabey sorunun nedenlerini de analiz etmiş…

“Rahmetli Özal ile başlayan refah artışı ve eğitim olanaklarının iyileşmesi süreci, insanımıza üretim motivasyonunu aşılamadan yürütüldüğü için, zahmetsiz refah beklentisi yükseldi.

28 Şubat sürecinde meslek liselerinin önü kesildi. Herkes düz lise kuyruğuna sokuldu. Düz lise okuyan insanlar memur ve ofis elemanı şartlanması ile yetişti.

Şu anki hükümet döneminde her ne kadar meslek liseleri yeniden canlandırılmaya çalışılıyor ise de yaygın algı değiştirilememektedir.

Hükümetimizin sosyal güvenlik politikaları toplumun çalışma ve ter akıtma motivasyonunu ortadan kaldırıyor.

Çalışmayan kişilerin erişebildikleri sosyal yardımlar çalışanlardan esirgeniyor. Bu durumda işsizlik avantaj haline geliyor. Çoğu işsiz iş talep ederken mümkün ise kayıt dışı olmasını istiyor. Kayıt dışılık teşvik edilebiliyor.

İşsizler ile ilgili istatistiksel veriler hatalı da olabilmektedir. Gerçekte; işsizlerin önemli bir kısmı, kamu kadrosuna alınır umuduyla İŞKUR’daki kayıtlarını güncel tutuyor. Yani oturacağı bir masa arıyor. Çalışacağı bir iş aramıyor.”

“Tecrübeli eleman” sorunun çözümü, tecrübelileri dinlemeye ve uygulamaya kalıyor.