Sorunlar alt-yapıda
EĞİTİM SİSTEMİMİZİ SAĞLAM, POZİTİF BİLİME DAYANAN TEMELLERE OTURTMADAN; DÜŞÜNEN, SORGULAYAN, YORUMLAYAN VE YARATAN; SAYGI SEVGİ İLE BESLENMİŞ BİREYLER YETİŞTİRMEDEN SORUNLARIMIZI ÇÖZEMEYECEĞİZ.
Ateş düştüğü yeri yakıyor
Otobüsten inince sigortacı bir dosta rastladım. Sonbahar yapraklarının kaldırımda yarattığı çok renkli mozaik üstünde birlikte yürümeye başladık. "Bir kasım günü için ne yumuşak bir hava" diye konuşmayı başlattım. "Gelecek hafta yağmur bekleniyor ama" dedi. Çevrenin şiirsel görüntüsüne uygun olarak "Olsun, yağmur da güzel" dedim. Sigortacı dostum " Olsun da, her şiddetli yağmurda sigortacı olarak zararımız 3-4 milyon dolar oluyor" diyerek yağmurun romantizmine acı gerçeği kattı.
Şehirlerde alt-yapı
Sigortacı dosttan ayrılınca söylediklerini ve yağmur sonrası İstanbul'u düşündüm. Neden yağmur yağınca böyle oluyor? Neden yağmur yağınca bizde caddeler ırmağa dönüşüyor? Neden evleri, işyerlerini su basıyor? Neden arabalar savaşta vurulmuş tanklar gibi yollarda kalıyor? Neden şehirlerde insanlar boğuluyor? Neden alt geçitler yer altı havuzlarına dönüyor? Neden güzelim şehirlerde bir yerden bir yere gitmek bir işkence haline geliyor? Çünkü şehrin alt-yapısı sağlam değildir.
Öğrenimde alt-yapı
Çocuk üniversiteye gelmiştir. Derste bir makale verirsiniz. "Oku ve bu makaledeki ana fikri, yardımcı fikirleri yaz" dersiniz. Mevcudu anladıktan, sonra sıra, bu fikirlerin yorumuna ve de yeni fikrilerin üretilmesine gelecektir. Ama çocuk daha okuduğunu anlamaz; yazdığı anlaşılmaz.Neden? Çünkü alt-yapısı sağlam değildir. Okumak, yazmak, yorumlamak, fikir üretmek ve bunları yaparken sağlıklı düşünmek daha ilk öğretimden başlayarak verilmesi gereken becerilerdir. Ama eğitim sistemimiz de altyapı yoksunu şehirlerimiz gibidir.
Ailede alt-yapı
Asansöre yürürsünüz. Asansörde tek kişilik yer vardır. Siz iki hoca, tek kişilik yeri, "Hayır olmaz, siz binin" diye diye birbirinize buyur edersiniz.. Sonunda ikiniz de binmeyip merdivenden yürümeyi tercih edersiniz. Ama asansördeki bir öğrenci inip neden "Hocam siz binin, ben merdivenden çıkarım" demez?
Otobüste yaşlı adam, hamile kadın ayaktadır. Neden oturan gençler ya dışarıya bakarlar, ya da cep telefonu denen "ergenlik emzikleri" ile oynarlar? Neden saygı ve terbiye , bilgi yarışmalarında sorulsa zor bilinecek kavramlar haline gelmiştir? Çünkü ülkemizdeki aile alt-yapısı da gücünü kaybetmektedir.
Terbiye, saygı-sevgi aile çatısı altında öğrenilecek kavramlardır. Ailesinde bunu yaşamamış kişilerden toplum içinde saygılı davranmasını bekleyemeyiz.
Ortak payda
Sorunlarımız altında yatan ortak payda, altyapı sorunudur. Kanalizasyon sistemi doğru dürüst olmadığından, yağmurda su insanı boğar. Gecekonduları yıkıp, yeni yollar açmadan, mevcutları genişletmeden, yerlerine modern gecekondu olan "gökkondu"ları dikersen, bu kez de, bu plansız yapılaşmanın doğurduğu trafik, şehri boğar. Temelini güçlendirmeden çocukları sek sek oynar gibi sınıf atlatırsan, eğitim sistemin yaratıcılığı boğar.
Sorunlarımızın temelinde alt-yapı vardır da neden buraya el atılmaz? Bunun değişik nedenleri vardır. Birincisi, bu "yumurta-tavuk meselesi" gibidir. Bu eğitim sisteminde yetişmiş, alt-yapısı güçlü olmayan yöneticiler alt-yapı sorunlarını çözecek kapasiteye sahip değildirler.
Kapasitelerinin yetmediğini bilmezler ama sanat konularında bile ahkâm keserler; hatta sanatın içine bile tükürebilirler. Bir diğer neden ise, kolaycılıktır. Alt-yapı ile uğraşmak zor iştir. Onun yerine daha yüzeysel, gösterişe dönük, kolay işlerle uğraşır yöneticiler. Sonra da "Över över, keloğlan perçemini över" mantığı ile bu ucuz zaferleri ile övünürler.
Sonuç
Ne kadar kalkındık diye böbürlensek de, daha alt-yapı sorunlarını çözememiş bir toplumuz. Hâlâ atalarımızın bize bıraktıklarını, baba mirasını satarak geçiniyoruz.
Alt-yapı sorunlarımızın temeli de derinde; aileye ve eğitimin ilk basamaklarına dayanıyor. Eğitim sistemimizi sağlam, pozitif bilime dayanan temellere oturtmadan; düşünen, sorgulayan, yorumlayan ve yaratan; saygı sevgi ile beslenmiş bireyler yetiştirmeden sorunlarımızı çözemeyeceğiz. Kıyafet yerine önce zihinleri serbest bırakmak gerekir.