“Sermayem yok, üretemiyorum” “Param yok, ama tüketiyorum”

Dünya standartlarında, dünya ihtiyacına göre üretim, tüm “ekonomik hastalıkla­rın” ilacı…

“Ürettiğinden fazla tüketmek” ise, tüm “ekonomik hastalıkların” temeli…

***

Üretim için kullandırdığımız “ticari kredi” hacmi, 2024 yılında, reel olarak yüzde 6.5 daraldı… Kredi miktarında kısıtla­ma, kredilerde maliyet artışı ve üretimde fre­ne basılması, daralmanın nedenleri arasında yer aldı…

***

Tüketim için kullandırdığımız krediler ise “kredi kartları” dahil edildiğinde, reel olarak da arttı…

***

Para arzındaki azalış:

Ekonomik durgunluk ve dolayısıyla ‘üretimde düşüş’ tehlikesini büyütür…

***

Para arzının artırmanın yolu “para bas­mak”…

Ve bu Merkez Bankası yetkisinde…

(Basılacak para miktarı, gayrisafi milli ha­sıladaki artışa (ihracat getirisi olan dövize, al­tına…) endeksli olmalı…)

***

Çek mi?

Para arzını (para basmadan) artıran, dola­yısıyla ekonomik canlılığı artıran “dahice bir icat”…

Yani: Yatırımcıya/üreticiye/ tüccara hatta tüketiciye sunulan bir tür “para basma yet­kisi”… “Tasarrufun/öz sermayen olmasa da yatırım yapabilme veya harcayabilme gücü”…

VELHASIL

Aslında üretebiliyoruz…

Mesela, dünyanın en iyi, en kaliteli ‘risklerini’ üretme kabiliyetine sahibiz!

Reel bir işimiz olmayıp, zaman bol­laşınca: Sorun üretip, icat ettiğimiz sorunun çözümüne zaman harcamak da ayrı bir kabiliyetimiz!

***

Çek gibi, “dahice buluş”u dahi, son za­manlarda (birçok şey gibi) amacı dışın­da (sorun üretmek için) kullandık…

Düzenleme/denetleme/yaptırım ek­sikliği nedeniyle verimsizliğe, israfa, ‘işini iyi yapanı batırmaya’ teşvik eden örnekleri artırdık…

***

Bugün, tüccar veya sanayici kredi/ çekin yerini, ‘taksitli kredi kartı’ ile doldurmaya çalışıyor…

Ama o alanda da yeşerttiğimiz sorun­lar, yine, tüketiciye değil, üreticiye zarar vereceğe benziyor…