Risk iştahı yön arıyor

Nisan-Mayıs döneminin hareketliliği birçok gelişmekte olan merkez bankasının Haziran ayı kararlarına etkide bulundu. Fed’i “nasılsa yol haritasını bir şekilde biliyoruz” şeklinde tartışırken ECB cephesinden gelen kısmi sürpriz zaten tam destek şeklinde ilerlemeyen gelişmekte olan ülkeler algısını iyice zorladı. Temmuz ayının ilk işlem haftasında ise kararsız duruşun genele yayıldığını gördük.

Bilançolar öncesinde Avrupa varlıklarının negatif duruşu Amerika kıtasına göre daha belirgin. İçeride yerel varlıklar ise Türk lirasının beklenti üzeri gelen enflasyon verisine gösterdiği zayıflama tepkisine kıyasla kuvvetli durdu. Bu noktada yerel varlıklar başlığını detaylandırmak gerekiyor. BİST 100 endeksi nispeten güçlü dururken, doğası gereği tahvil faizleri yükseldi. Türk lirası ise haftanın iki yarısında iki farklı performans ortaya koydu.

Orta ve uzun vadeli düşünmek için yaz döneminin doğru zamanlama olduğunu söylemek sanılan kadar kolay değil. Risk iştahındaki sendeleme ciddi anlamda devam ediyor. Hafta içerisinde açıklanan IIF verileri gösteriyor ki, Mayıs’ın ardından Haziran döneminde de gelişmekte olan ülke varlıklarından portföy çıkışı devam etti. Benzer son eğilimi Ekim-Kasım 2016 döneminde şahit olmuştuk. Türk varlıklarından ise yine benzer şekilde çıkış devam ederken ivme kaybı olduğunun ve nispeten TCMB adımlarının etkili olduğunu düşünmek mümkün.

Yaz dönemi işlemlerinde hacim düşüşü ve yatırımcı algısında dağılım görmemiz olası. Üçüncü çeyrekte ise Brezilya seçimleri gelişmekte olan ülke varlıkları için yakından takip edilecek. Gelecek hafta başlangıcı ile birlikte yeni kabineyi ve doğal olarak ekonomi yönetimini öğrenmiş olacağız. Devam eden süreç yerel varlıklar açısından akışa paralel pozitifin fiyatlanmasına imkan tanıyabilir. Şimdi gündem beklentiler ve hayata geçirilmesi olacak.