Rakamları bırakıp noktaların peşinden koşarken

Bir FED toplantısı daha koşullar uygun hale geldiğinde faiz arttırılacaktır ana fikri ile tamamlandı. Ve yine daha önceki toplantı açıklamalarına benzer bir açıklama gördük. İstihdam piyasasında toparlanma var ama yeterli değil, enflasyon düşük ancak geçici nedenlerden dolayı, FED piyasayı yakından takip etmeye ve verilerin gelişimine paralel olarak hareket etmeye devam edecektir. Kişisel görüşüm FED’in zaten sınırlı faiz arttırmak durumunda kalacağı ve bu konuda da giderek geç kaldığı yönünde. Ancak özellikle Mart toplantısından bu yana piyasayı sözel olarak yönlendirmeme, önüne net bir harita koymama stratejisi neticesinde yatırımcılar kahve falına bakmaya başladı. En büyük yardımcısı da yılda dört kez ve sonuncusu Çarşamba akşamı açıklanan FED başkanlarının faiz artış patikası. Her FED başkanının bir nokta ile temsil edildiği bu tabloda yılsonu faiz görüşleri yansıtılıyor. Ancak noktaların bir ismi olmadığından en şahin ve güvercin noktaların gerçekten oy verme hakkı olan bir üyeyi mi yoksa bu yıl elini taşın altına sokmak durumunda olmayan bir başka üyeye mi ait olduğunu bilmiyoruz. Ve hatta medyan seviyede kümelenen noktaların da karar merciini temsil edip etmediği belli değil. Ancak FED’in kendisini sözel olarak geri çektiği, rakamsal bir eşik vermediği ortamda piyasanın “noktalara” umut bağlamasında garip bir şey yok. Çarşamba günü itibarı ile bir takım olarak FED bu yıl halen 2 faiz artışı olacağını düşünüyor. Detayda ise 10 üye iki 5 üye bir 2 üye ise sıfır diyor. Bu durumda geride kalan 4 toplantıdan en az 2 tanesinde FED’in hareketsiz kalacağı kesin. Basın toplantısında Yellen faizlerin yine bir başka basın toplantılı ayda yükseleceğine dair ip uçları verdi. Öyle ise iki ana aday Eylül ve Aralık oluyor. Ancak bundan daha fazlasını söylemek için hala ücret verilerinde bir artış görmemiz gerek. Aslında geniş çaplı göstergeler , mesele ECI veya ona paralel Atlanta FED ücret endeksi, ücretlerde zaten yukarı yönlü baskı olduğunu gösteriyor. Ama anlaşılan Yellen sadece ücretlerde değil aynı zamanda ana enflasyon göstergesi çekirdek PCE’de de elle tutulur bir artış görmek istiyor. Oysa iki temel enflasyon göstergesi Tüfe(CPI) ve PCE arasında içerikleri ve ağırlıklar nedeni ile bir ayrışma söz konusu. Tüfe daha hızlı bir tempoda yükselerek yüzde 2 hedefine çok yakın bir seviyede yüzde 1.8’de bulunurken PCE sadece yüzde 1.2 seviyesinde. Kısa vadede FED ile beraber altın, bonolar ve euroda sert tepkiler gördük. Ancak biraz daha orta vadeli baktığımızda söz konusu varlık fiyatlarının ana dinamiklerinin sadece FED olmadığını görüyoruz. Bu nedenle daha önceki yazılarımda bahsettiğim hedeflerde bir değişiklik yapmak için erken olduğunu düşünüyorum.