Organik gübre

Kimyasal gübre yerine organik daha doğru anlatım ile biyolojik gübre kullanımı tartışılıyor.
Türkiye’de yılda 5 milyon ton kimyevi gübre kullanılıyor. Kimyevi gübrenin özelliği, toprağın ihtiyacı olan azot ve fosfat ağırlıklı kimyasalların ürün döneminde toprağa verilerek, üretimin artırılması.

Biyolojik gübrede toprağın ihtiyacı olan azot ve fosfat ağırlıklı kimyasalları yeterli ölçüde toprağa verme imkanı yok.

Miktar olarak kimyasal gübreden daha büyük ağırlıkta gübre kullanımı gerekiyor.

Kimyasal gübre sanayi ürünü. Üretimi attırmak mümkün. Organik gübre üretimi, ülke şartlarında sınırlı miktarda elde edilebiliyor.

Organik gübre, çeşitli tarımsal faaliyetler sonucu oluşan organik kökenli tarımsal atıklarla, doğal kökenli organik maddelerden elde ediliyor.

Tarımsal üretimde yetiştirilen bitkilere besin maddesi sağlamalarının yanında toprağın fiziksel, kimyasal ve biyolojik özelliklerini iyileştirmek amacıyla kullanılıyor.

Topraklara besin maddesi sağlamaktan çok, toprağın organik maddesini arttırıcı özellik taşıyor.
Organik gübreler, toprağın ihtiyacına göre, değişik oranlarda azot, fosfor, potasyum ve diğer besin maddeleri ilave edilerek kullanılıyor.

Organik gübreler grubuna giren gübrelerin başlıcaları;

Çiftlik gübresi, yeşil gübre, kompost, tavuk gübresi, kombina atıkları, bitkisel atıklar.

Organik gübreler tarım için olmazsa olmaz gübrelerdir. Ancak günümüzde tarımda pazara dönük üretimi sadece organik gübrelerle sürdürme şansı bulunmuyor.

Sadece organik gübre ile tarımda kendi kendini besleyebilen ve ihracat yapabilen tarım ülkesi yok.

Bu demek değil ki organik gübre kullanımını artırmayalım, organik gübre kullanmayalım. Sadece kimyasal gübreye bağımlılığımızı sürdürelim. Ama organik gübreye bağlı olarak kimyasal gübre kullanımından vazgeçmenin mümkün olamayacağını bilelim.