Ne yapmayalım (3)
Ürünüm olduğu gibi alıcı ülkeye giriş yapabilir…
Çoğu üretici bu fikre sıcak bakar, böyle düşünür veya böylesi işine gelir. Gel gelelim gerçek hayatta işlerin pek de öyle olmadığı zamanlar hiç de az değil.
Üretici dostumuz, doğrudan tüketiciye sunulan bir gıda maddesinin üretimini yapıyor. İşinde oldukça da iyi ve buna güvenerek ihracat için, öncelikle çevremizdeki ülkelerin coğrafyasına açılım yapmış. Oralardan da güzel yorumlar ve müşteri memnuniyeti haberleri gelmiş. Bir aracı ile kendilerini bulan başka bir ülkeden bir alıcıdan aldıkları talebe karşılık verdikleri teklife de olumlu cevap gelmiş. Şartlar konuşulmuş, detaylar üzerinde anlaşmaya varılmış. Üretim yapılarak, yükleme de zamanında sorunsuz yapılmış. Buraya kadar olan işlerde, alan da memnun satan da. Mallar alıcının ülke gümrüklerine vardığında ortaya çıkan bir sorun, herkesi şaşkınlığa uğratıyor. Giden ürünler gıda maddesi olduğu için üzerindeki etikette yer alması gereken bilgiler, varış gümrüğünde hemen kontrol ediliyor. Etikette yer alan bilgilerin neredeyse tamamı beklentileri karşılıyor. Ancak bir tanesi var ki o da ciddi boyutta sorunlara yol açıyor. Ürün etiketinde yer alması gereken bilgilerin en önünde “ Son Kullanım/Tüketim Tarihi “ olduğu konusu sanırız tartışmasız kabul görecektir. Sorun yaratan olay da konuda çıkıyor. Diyeceksiniz ki “ Etikette Son Kullanım/Tüketim Tarihi yok mu? “ Var, hem de raf ömrü dikkate alınarak yazılmış.
Etiketlerde bulunması gereken bu tür uyarılarda, karşımıza farklı şekiller çıkabiliyor. “ Son Kullanım Tarihi, Son Tüketim Tarihi, ….. tarihinden önce tüketilmesi tavsiye edilir “ gibi uyarılar olabiliyor. Bunlardan ilk ikisinin İngilizce karşılığı “ Expiry Date “ olarak yazılabiliyor. Sonuncusu ise genellikle “ Best Before / Best if used before“ olarak yazılıyor. Kullanılan bu ibarelerin ne oldukları ve karşılıklarının kabulü, ülkeden ülkeye farklılıklar gösterebiliyor. İşte tam burada ihracatçı dostumuzun ufku kararıyor. Gönderdiği ürünlerin etiketlerinin üzerinde “ ….. tarihinden önce tüketilmesi tavsiye edilir / Best Before “ ibaresi var. Gel gelelim varış ülkesinin gümrük idaresinde yapılan kontrollerde bu ifade kabul edilmiyor ve etiketlerde “ Son Kullanım Tarihi / Expiry Date “ ibaresinin olması gerektiği belirtilerek ürünlerin ülkeye girişine izin verilmiyor.
Diyeceksiniz ki “ Bu kadar da olmaz, ikisi de aynı şeyi ifade ediyor. “ Kendinizce haklı olabilirsiniz amma mevzuat hazretleri size hiç o pencereden bakmıyor. Bu nedenle, mevzuat metninde ne yazıyorsa bürokrat da aynı şeyi arıyor. Haklıdır da zira farklı bir uygulama yapılması halinde, yarın sorulabilecek sorulara cevap verilebilmesinin gerektiğini unutmamak gerek. Ürünlerimizi, özellikle gıda maddelerini etiketlerken, kendi standartlarımızdan değil alıcı ülkenin kurallarını düşünmeliyiz. Elimizde bununla ilgili yeterli Türkçe kaynak olmaması nedeniyle https://www.fsis.usda.gov ile madb.europa.eu adreslerinden araştırma yapabileceğinizi belirtiriz. Sohbetimize “ Ne yapmayalım “ başlığını atmıştık. Son olarak “ Tedbirsizlik yapmayalım “ diyoruz.