Maliye için “e-Spor” spor, değil mi?
Ömer ŞENER - Vergi Müfettişi
Aslında bu konu bir e-Spor kulübünün e-Sporcuları için yapacağı ödemelerin vergilendirilmesini nasıl yapması gerektiğini Maliye İdaresi’ne sorması ile şekilleniyor. Normal çerçevede sporcu ücretlerinin vergilendirilmesi Gelir Vergisi Kanunu’nun (GVK) Geçici 72’nci maddesinde şu şekilde yer almaktadır.
“31/12/2019 tarihine kadar sporculara yapılan ücret ve ücret sayılan ödemelerden aşağıdaki oranlarda gelir vergisi tevkifatı yapılır.
a) Lig usulüne tabi spor dallarında;
1) En üst ligdekiler için % 15,
2) En üst altı ligdekiler için % 10,
3) Diğer liglerdekiler için % 5,
b) Lig usulüne tabi olmayan spor dallarındaki sporculara yapılan ödemeler ile milli sporculara uluslararası müsabakalara katılmaları karşılığında yapılan ödemelerden % 5.”
Konu e-Spora gelince de Maliye İdaresi e-Sporu: bilgisayar, konsol ve mobil platformlar vasıtasıyla oynanan, çok oyunculu dijital oyunlara verilen genel isim olarak tanımlamaktadır. Bu doğrultuda e-Spor oyuncularına yapılan ücret ödemelerini de mezkûr madde kapsamında sporculara yapılan ücret ödemesi olarak değerlendirmemektedir. Detaylı ilgilenmek isteyenler GİB’in vergi mevzuatı bölümünün özelgeler sekmesinden açıklamalara ulaşabilir. Burada maliye e-sporcuyu vergileme açısından sporcu değil oyuncu olarak kabul edip 103’üncü madde kapsamında artan oranlı bir vergilemeye tabi tutmaktadır.
Ama her ne kadar maliye e-sporcuyu sporcu değil oyuncu olarak kabul etse de Gençlik ve Spor Bakanlığı bu spor faaliyetini yürütenlere e-sporcu lisansını verip, verdiği lisansta da bu faaliyet türüne spor dalı demektedir. Açıkçası dünya örneklerine baktığımızda da ABD’nin e-sporcuları profesyonel atlet kabul edip profesyonel atlet vizesi verdiğini, Fransa’nın bu konuyu spor hukukunda yasallaştırdığını görüyoruz. Benimde şahsi fikrim bu kişilerin sporcu olduklarından yanadır. Çünkü: teknoloji çağında sporun başına elektronik kelimesinin gelmesi ya da sporun z kuşağında evrim geçirmesi gerçekleştirilen oyun faaliyetini spor olmaktan çıkarmaz.
Ayrıca vergi mevzuatı açısından e-sporda sporcu yerine oyuncu demek e-spora da e-oyun demeyi gerektirir. Bu durum vergisel çerçevede şahsımca 2 önemli konu içinde değişiklik doğuracaktır.
Kurumların amatör ve profesyonel spor dalları için gerçekleştirdiği sponsorluk harcamaları, beyan edilen kurum kazancında indirim olarak dikkate alınmaktadır. Fakat e-spor spor dalı değil oyun olarak kabul gördüğü için e-spor sponsorlukları kurum kazancında indirim konusu yapılamayacaktır.
Ayrıca ülkemizde her ne kadar federasyonu kurulsa da dünyadaki 1 milyar dolarlık e-spor pastasından pay almak isteyen Türkiye’deki sistem, interneti ve bilgisayarı olan her amatörün oyuncu olduğu bu spor dalında yarışmalar düzenlemekte ve ödül dağıtmaktadır. GVK’nın 29’uncu maddesinde spor yarışmalarına katılan amatör sporculara ödenen ödüller gelir vergisinden istisna olarak kabul edilmiştir. Fakat yine e-sporcular sporcu olarak görülmediği için bu sporcuların ödülleri bu maddede yer alan gelir vergisinden istisnasından yararlanamayacaktır.
Sonuç olarak; her ne kadar şahsım, Gençlik ve Spor Bakanlığı ve dünya örnekleri e-sporcuları sporcu olarak kabul etse de taraf kişiler ve kurumlar e-sporu spor olarak oyuncularını da sporcu olarak kabul etmemesi herhangi bir vergi tarhiyatı ile karşılaşmamaları için önemlidir.