Kurum kültürü ve başarı-1
Salının yoğunluğu
Bir salı akşamı. Havada taze ekmek, biber, soğan ve peynir kokusu var. 18 genç, bir fabrikanın montaj hattında gibi, masaların önünde harıl harıl çalışıyorlar. Tahmin ettiğiniz gibi burası bir pizzacının mutfağı. O kadar hızlı bir akşam ki, işyerinin patronu Nick Sarillo da çalışanlara yardım ediyor. Çok yoğun bir akşam. Pizza salonunun girişindeki yazı bu yoğunluğu açıklıyor. "İşsizlik-
Eylül 2008:%6.3- Eylül 2009: %11.1-işsizlik kuyrukları yok olana kadar pazartesi günleri restoranda ve salı günleri ise paket servisinde pizzalar yarı fiyatına"
Pizzacının başarısı
Burası, Chigago'nun kuzeybatısında bir yer: "Nick's Pizza & Pub" isimli pizzacı. Başarısı ile "Inc. Magazine" dergisinin kapağını oluşturmuş. Nasıl bir başarı mı? "Pizza Today" dergisine göre ABD'de 70.000-75.000 pizza yeri varmış. Gerçekten de Amerika'da hemen hemen her kasabada bile bir tane pizzacı oluyor. Pizza işinin girişimcileri çeken bir tarafı olmalı.
Peki bütün bu pizzacıların yanında Nick'in yerini değişik yapan ne imiş? Dergideki makale bunu rakamlarla açıklıyor. Bu işkolunda çalışan devir hızı yılda %200 iken, Nick'in şirketinde %20 imiş. Pizzacılıkta kârlılık oranı ortalama %6.4 iken, Nick'in yerinde %14 imiş; bu rakam %18'e kadar çıkmış. Bir yerden sağlanan yıllık gelir de benzerlerinin çok üstünde. Örneğin, yıllık ortalama ciro 3.5 milyon dolara kadar çıkmış. Müşteriler, hizmet kalitesinden çok mutlularmış. Bir gecede 1000 dolar kadar bahşiş topladıkları bile olmuş.
İnşaatçılıktan pizzacılığa
Pizzacılık, Nick'in baba mesleği. Babası pizza restoranını açtığında, Nick 8. sınıfta imiş. Nick çalışma yaşamına inşaat işi ile başlamış; sonra pizza işine girmiş. Ve pizzada babasının reçetesini uygulamış. Ancak bir şeyi babasından farklı yapmaya karar vermiş. Bu da, yarattığı şirket kültürü . Şirket kültürünü "Güven ve izle" sloganı üstüne kurmuş. Baba mesleğine geçerken herkesona aynı şeyi söylemiş "Kimseye güvenme. Çalışanlar, çalarlar". Nick Sarillo "Bunları haksız çıkarmak için yola çıktım. İnsanların, işe gelmekten hoşlandığı, çok çalıştığı, çalıştıktan sonra kendilerini iyi hissettiği, çalmaya heves etmedikleri bir işyeri yaratmak istedim" diyor. Nick Sarillo'nun yarattığı şirket kültüründe 10 ilke var. Bu yazımda bu ilkelerin ikisini paylaşacağım.
Şirket kültürünü yaratan ilkeler
1-Çevrenin acısını hissedin, neşesini paylaşın
Pazartesi ve salı günleri pizzaları yarı fiyatına satmak Nick'in bu ilkesini yansıtan bir sembol hareket. Daha kurulduğu günden beri şirket hayır işlerinde öne çıkmış. Hayır kurumları bağış toplamak için düzenledikleri geceleri Nick'in restoranında yapıyorlarmış. Nick, elde edilen kârın %15'ini hayır kurumuna bağışlıyormuş. Yılda 2 veya 3 kez de, sağlık harcamalarını karşılayamayanlar için gece düzenleyip, o gecenin tüm kârını onlara bağışlıyormuş.
2-Sadece A+ oyuncuları işe al
Çalışan 182 kişinin %41'i 16-18 yaş arasında ve lise öğrencisi imiş. Diğerleri ise anneler, üniversite öğrencileri ve başka yerlerde işi olanlardan oluşmuş. Çok istikrarlı bir işgücü gibi görünmese de, burada yaratılan kurum kültürü çok güçlü. Örneğin, 25 yaşındaki bir çalışan şöyle diyor "Sadece hafta sonları çalışmaya geliyorum. Ama buraya işe gelir gibi gelmiyorum; burada olmaktan hoşlanıyorum."
Nick'in yerine başvuran her 12 kişiden birisi işe alınıyormuş. İşe başvuranlara şirketin amacı ve değerlerini anlatan bir belge verilip okuyup anlamaları isteniyormuş. Eğer bu değerleri benimsemiyorlarsa boşuna vakitlerini harcamamaları tavsiye ediliyormuş. Birinci mülakata girenlerin %20'si, ikinci mülakata çağrılıyormuş. Çağrılmayanlara teşekkür notu ve bedava pizza kuponu yollanıyormuş. Seçme sürecinde testler ve rol oynama uygulamaları varmış. İşe alınanların %96'sı en az 1 yıl çalışıyormuş.
Sonuç
Gelecek hafta bu konuya devam edeceğim. Bir inşaat işçisinin yarattığı kurum kültürü gerçekten ilginç. Acaba sadece kurum kültürü yeterli mi? Bunu da gelecek hafta göreceğiz...