Kurlara Dikkat!...

Döviz kurları aldı başını gidiyor…

İhracatçı mutlu mu, mutsuz mu?

İhracatçı neşeli mi, endişeli mi?

İhracatçı huzurlu mu, huzursuz mu?

Bu soruların hepsine hızla, tereddütsüz ve aynı cevabı verebiliriz sanıyorum.

Evet, ihracatçı mutlu, neşeli ve huzurlu…

Çünkü döviz kurları ihracatçıyı mutlu edecek seviyelere gelmekte. Vermeyi bir türlü başaramadığımız, "rekabet edebilir fiyatları" yakalamak şansı bu kez biz ihracatçılara gülüyor gibi görünüyor.

Madalyonun bir yüzü bu…

Bakalım öteki yüzünde ne var?

Tekrar bu soruların hepsine aynı cevabı hızla, tereddütsüz, ancak bu kez aksi yönde verebiliriz sanıyorum.

Evet, ihracatçı mutsuz, endişeli ve huzursuz…

Aklında bir dolu soru ile kıvranıyor.

Çünkü bu döviz kurları nerede duracak?

Durduğu yerde kalacak mı?

Düşüşe geçerse nereye kadar gerileyecek?

Dalgalanacaksa hangi aralıkta kalacak?

Hammadde fiyatları ne olacak?

Fiyat verirken hangi kura bakarak karar verecek?

Arkadaşımız teklif aşamasında fiyat verirken aldığı çelik fiyatı 1,7 YTL, olumlu gelişen verimlilik çalışmaları ve kâr oranını iyice kısarak yaptığı hesaplamalar meyvesini vermiş, sonucunda işi almış çelik siparişi verecek, aldığı cevap "fiyat oldu 2,1 YTL."

Sorun değil, çünkü Euro artışı bu fiyat farkını yakalayacak gibi. İyi de, Euro yerinde duracak mı? İhracatçımız parasını aldığı zaman ne olacak? Kur farkı işi nereye götürecek?

Hani hepimizin bildiği bir deyiş vardır " bindik bir alamete, gidiyoruz kıyamete. "

Bunu söyletecek kadar dengesiz bir durum içerisinde olduğumuz bir gerçek.

Döviz tahterevallisi bir aşağı ve ürkütücü bir boyutta hızla yukarı oynuyor.

İyi de, neden hep ihracatçının oturduğu taraf hep yere vuruyor?

Bu işlerden döviz spekülatörleri güzel para kazanıyorlar. Hele tüyoları sağlam yerlerden alanların keyfine ise hiç diyecek yok. Sonunda hep sobe olan KOBİ'ler oluyor.

Sadece döviz spekülatörleri mi bu çalkantıdan para kazananlar?

Hammadde fiyatlarını salt döviz yükseliyor diye oynatanlar ne yapıyor acaba? Mutlaka onlar da ellerindeki stokların değerlerini korumaya çalışacaklardır. Doğal olanı da budur da, dünya piyasalarını hiç izlemeden yapılan hareketler sanırım hepimize zarar verir.

Petrol için Aralık 2008 fiyatları 50 dolar civarında konuşuluyor.

Çelik fiyatları ciddi düşüşlerde...

Dünya devi üreticiler üretimlerini kısıyor.

Çin'in en büyük pazarı ABD yaşadığı çalkantılar sonucu ciddi bir daralma ile yüz yüze. Sonuç olarak hammaddelere olan talep azalması da fiyatları aşağı doğru çekiyor. Dolayısıyla tedbir almaya evet ancak gereksiz telaşa hayır.

Eğer spekülatif hareketlerin piyasamızı sarsmasına ve kurların ortalıkta şaşkın ördek gibi dolaşmasına fırsat verilmez ise ihracatçı dostlarımız bir nebze de olsa ferahlayıp, kendi işlerine yoğunlaşabilirler.

Öte yandan başka bir endişemi de dile getirmek isterim.

Her zaman birçok piyasada önümüzü kesen Çin, yaşanan kriz çerçevesinde daralan pazarlarının getireceği sıkıntıları gidermek için, strateji değiştirip, şimdiye kadar girmediği pazarlara ve Pazar dilimlerine girmeye başlayacaktır. Bunun da ihracatçılarımız tarafından dikkatle izlenmesi ve ona göre strateji oluşturulması gereklidir diye düşünüyorum.

Dayanışmanın gerekli olduğu bir dönemdeyiz.

Ne "bize bir şey olmaz" diyerek kafamızı kuma gömebiliriz, ne "gemisini yürüten kaptan" diyerek salt kendi çıkarlarımızın peşinden gidebiliriz, ne de başarısızlıklarımızı başkalarını suçlayarak örtebiliriz.

Siyasetçisinden bürokratına, üreticisinden hammaddecisine kadar hepimizin el ele vererek bu krizi sırt sırta atlatmamız gerekiyor.

Aksi takdirde hepimiz zarar görebiliriz.