Köyden şehre göç ekonomiyi olumsuz etkiliyor

2000 yılında kentlerde 44 milyon kişi yaşarken, kent nüfusu 2009 yılında 54 milyona yükseldi. Bunun nedeni sadece nüfus artışı değil. Köyden kente göç var.

2000 yılında köy nüfusu 23 milyon iken 2009 yılında 17 milyona geriledi.

Köyden kente göç sadece sosyal sorunlar yaratmıyor, ekonomik sorunlar yaratıyor. Sosyal sorunun faturası da ekonominin faturasına eklenince sorunlar yumağı büyüyor.

Köyde üretici olan, tüketimini genelde kendi karşılayan nüfus, şehre işsiz ve tüketici olarak geliyor.

Önce işsizlerin sayısı artıyor. Sonra tüketici sayısı artıyor.

Köyde iken hayvansal ve tarımsal üretimi ile milli gelire, ülke ekonomisine katkıda bulunanlar, kendi sütünü içenler kendi ekmeğini, peynirini, tavuğunu, sebzesini yiyenler, kentte marketlere yöneliyor. Sanayi yumurtası, eti, yumurtası, ekmeği satın alıyor. Sebze ve meyveye talebi artırıyor.

Bu değişimde üretime dönük arz eksikliği kapanabilse belki sorunun arz cephesindeki ağırlığı duyulmayacak. Halbuki arz eksikliği ortaya çıkıyor. Arz eksikliği tarım ürünleri ve dolayısıyla gıda fiyatlarında tırmanışa yol açıyor.

Kente gelenlerin talebi iş ve gıda ile sınırlı değil. Konut, okul, kanalizasyon, yol, toplu taşıma talebi de var.

On yılda kentlerde yaşayanların sayısı yüzde 25 dolayında artarken, alt yapı yatırımı o kadar artmıyor. Aynı hastane, aynı polis, aynı okul, aynı su şebekesi, aynı yollar bu insanların ek yükünü sırtına almaya başlıyor.

Yaşam kalitesi düşüyor.

İyi de bu tablo karşısında "vah vah" demek yeterli mi? Hayır… Önce bu göçün nedenini aramak gerekiyor.

Göçün ana nedeni köylerin yaşayanları besleyememesi. Kırda yaşayanlar eğer yöresel üretim şartları ile karınlarını doyurabilseler, kentlere göç etmeyi düşünmezler.

Evlerini tarlalarını terk ederek iş aramak ev aramak için yollara düşmezler.

Tarım politikalarının yanlışlığı kırlarda yaşayanların tarlalarını boş bırakarak kentlere göçmelerinin ana nedenidir.

Kırsal alandan kente göç hem de iş bulma imkanlarının sınırlı olmasına rağmen giderek artan göç tarım politikalarının gözden geçirilmesini zorunlu kılıyor.

Kırsal kesimdekilerin üretimlerini sürdürmeleri, artırmaları için gereken politikaları geliştirmeye ve uygulamaya mecburuz.