Kamu araçları

Meteoroloji haberlerinde ya da bazı filmlerde mutlaka görmüşsünüzdür. Uzmanlar, fırtınaları uydulardan canlı izler. Fırtına bulutlarının ortasında bulunan boşluğa, “Fırtınanın gözü” adı verilir.

Karada ya da denizde, devasa kasırgaların silip süpürdüğü bir ortamda eğer fırtınanın gözündeyseniz, ortalık süt limandır.

Güneşi görürsünüz, rüzgar nispeten az ve yağış da yine katlanılabilir düzeydedir.

Ama sadece bir süreliğine.

Türkiye ekonomisi bence şu sıralar fırtınanın gözünde bulunuyor.

Yaklaşık 15 gün önce yaşanan fırtınanın yıkıcı etkisi şimdilik duruldu. Ancak, fırtınanın getirdiği artçı dalgalar ve yağış da yolda, yani asıl yıkım yolda. Türkiye maalesef çok büyük bir hızla yaklaşık 20 yıllık kazanımlarını kaybetme yolunda. 2001 krizinden güçlü çıkmayı başaran ülkemizin, o dönemi yöneten aynı lider ve benzer kadrolara rağmen bu kez işi çok zor.

Zira, o dönemde atılan yapısal adımlar, ülkenin mevcut varlıkları ve halkın pozitif morali ile birleşince çıkış hızlı olmuştu. Ayrıca, 2002’de işbaşına gelen kadrolara yönelik ABD, AB gibi küresel güçlerin desteğini de unutmayalım.

Bugün ise bu saydıklarımın hiçbiri yok. Satıldı, tüketildi, ters düşüldü. Sığınabileceğimiz güvenli bir liman kalmadı.

Hepimiz aynı gemideyiz açıklamaları, topyekun bir seferberliğe katkıda bulunmak için yeterli motivasyonu sağlamıyor.

Ekonominin emanet edildiği Berat Albayrak’ın, kamu araçlarını yerli alacağız açıklamasını bu motivasyonu sağlamak için uygun gördüğümü belirtmek isterim. Popülist bir yaklaşım aynı zamanda da. Sayın Albayrak, önce kendi yönetimindeki kurumlardaki yabancı araçları satıp, araç sayısını azaltıp, kalanları yerli yapmalı ki insanlarda bir pozitif etki yapsın.

Uzmanlığı otomotiv olan birisi olarak, yerli imalatı destekleme adına atılan bu adım çok önemli. Ama, aynı zamanda makam aracı israfının kısılması da çok elzem.

Şimdi asıl önemli olan, bu adımı diğerlerinin popülizme kaçmadan izlemesi.

Yoksa, yaklaşan fırtınadan çıkışımız çok zor.