Islak pamuk içindeki fasulyelerimiz
Bir grup eğitim yöneticisine geçenlerde bir konuşma yapmıştım. Bu konuşmayı dinleyen bir yönetici ile başka bir yerde karşılaştık. Konuştuk. “Sizin o konuşmadaki bir benzetmeniz çok hoşuma
gitti, not almışım” dedi. “Hangisi?” diye sordum. “ Islak pamuktaki fasulye meselesi” dedi. Evet, şöyle demiştim “Çocuklarımızı biyoloji derslerinde yaptığımız çimlendirme deneyindeki fasulyeler gibi yetiştiriyoruz. Yani ıslak pamuk içindeki fasulye gibi. Gerçek yaşama çıkınca bocalıyorlar.”
Bir çok konuda olduğu gibi bu konuda da başarısız bir toplumuz. Çocuk yetiştirmeyi bilmiyoruz. Bizim çocuğumuz yok. Ama bazı tanıdıklarımın ve çevremdeki bazı ailelerin çocuklarını görünce bu teşhisi kolayca koyabiliyorum. Bu işi beceremiyoruz.
ATM kartı
Bir radyo programına katılan anne yakınıyordu. “Oğlumuz bizi ATM kartı olarak görüyor. Ona sadece para vermeliyiz, hiçbir soru sormamalıyız.” Acı ama gerçek. Ve bu acı gerçek bir çok aile için geçerli. Çocuk bunu bir hak olarak görüyor. Anne ve baba, çocuğa sürekli istediğini vermekle yükümlü sanki. Bir arkadaşım anlatırdı. Lisedeki bir öğretmenleri cinsel konularda öğrencilerini uyarırmış “Bir anlık zevkinizin esiri olmayın”. Bu anlamda işte bazı anne ve babalar adeta bir anlık zevklerinin bedelini ödemekteler. Çocuk ne isterse verecekler. Radyoya telefon edip konuşan anne feryat ediyordu. “Nereye kadar ama. Ben ona nereye kadar yetebileceğim. O bunun farkında değil”. En azından anne farkına varmıştı olayın.
Çok fazla sevme
Bazı anne ve babalar çocuklarını haddinden fazla seviyorlar. Öylesine seviyorlar ki, her şeyi, her imkanı onlara gümüş tepsi içinde sunuyorlar. Çocuk her şeyi kolayca bulduğu için hiçbir şeyin değerini bilmiyor. Bir doyumsuzluk ve arsızlık örneği haline geliyor; aldıkça daha fazlasını istiyor. Ama bunun karşılığı hiçbir şey vermiyor. Anne ve babasına, hak ettikleri saygıyı bile göstermiyor.
Anne ve babasına saygılı olmayan çevresine de saygılı olmuyor. İşyerinde de mutlu olmuyor. Başarılı olmuyor, doyumsuz oluyor. Çocuk büyümüyor, çocuk kalıyor.
Anne ve baba uyuşmazlığı
Çocuk yetiştirmede başarının reçetesi nedir tam olarak bilemiyorum. Ama başarısızlığa garantili bir formül verebilirim. Bu da anne ve babanın çocuk yetiştirme konusundaki uyumsuzluğudur.. Anne ve baba ayrı yerlere çekerlerse, çocuk ortada yetişmeden kalıyor. Örneğin, anne veya baba birbirinden gizli harçlık vermeye başlayınca mali disiplin bozuluyor. Bu durumda anne veya baba, çocuğunu diğerinden daha fazla sevdiğini göstermeye, çocuğuna bunu para yoluyla ispat etmeye çalışıyor. Bu kayıt-dışı ekonomi çocuğu mahvediyor.
Ne yapmalı?
Gençlik, bir toplumun geleceğidir. Bu biçimde yetişen, daha doğrusu yetişmeyen, bir gençlik bu topluma bela olur. Bu nedenle, gençlerin iyi yetişmesi gerekir. Gençler asalaklıktan kurtarılmalıdır. Küçüklükten başlayarak emeğin değeri çocuğa benimsetilmelidir. Hiçbir çaba göstermeyen, sadece para harcayan tüketici olmaktan çocuklar kurtarılmalıdır. Çocuğa aile içinde bazı sorumluluklar verilmeli, ter dökmesi sağlanmalıdır. Anne babasına alışverişte yardım etmeyen, alınanların değerini bilemez. Alışverişe yollayın genci, yediğini almasını bilsin Odasını toplamayan genç, annesinin ev işlerindeki emeğini anlayamaz. Odasını ona toplatın, dağıtmamasını öğrensin.Yemek yaptırın, bir yemeğin hangi emekle oraya çıktığını görsün. O zaman yemek beğenmemezlik etmeyecektir. Ve bütün bunların ötesinde yaz tatillerinde muhakkak çalıştırınız. Paranın, para kazanmanın zorluğunu görsün. Paranın değerini anlasın. Harçlığını da hesaplı verin. Fazla paranın onu zehirleyeceğini unutmayınız.
Bunlar çocuklar için söyleyeceklerim. Anne babalara ne yapmalı? Anne ve babalar, kendi anne ve babalarından gördüklerini çocuklarına uygulamakta veya uygulamamaktadır. Kendileri iyi yetişmiş de olsa, çocuklarını iyi yetiştirememektedir. Anne ve babalara okul açıp, çocuk yetiştirme konusunda eğitmelidir.
Son sözler
Lütfen çocuklarınızı bu kadar sağlıksız sevmeyiniz. Sevginizle onları zehirlemeyiniz. Islak pamuk içindeki fasulye olmaktan çıkarınız. Yaşama üretici bireyler olarak hazırlayınız, asalak olarak
değil.