İşe iade davasını kazanan işçinin tekrar işe başlamaması halinde feshin
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, 2009/ 1220 E. ve 2010/ 39079 K. sayılı 20.12.2010 tarihli kararında işe iade başvurusundan sonra tekrar işe başlatma başvurusunda bulunup da, işe başlamayan işçinin iş güvencesi tazminatını ve boşta geçen süre ücretlerini alamayacağına karar vermiştir.
İncelememize konu olan karar özellikle işe iade başvurusunda bulunup, başvurunun işveren tarafından kabulüne rağmen işe başlamayan işçiler için önem arz etmektedir. Davacı vekili, müvekkilinin işe iadesi için açtığı davanın kabul edildiğini, kararın Yargıtay aşamasından geçerek onandığını, davalının davacıyı süresinde işe başlatmaması nedeni ile verilen karar gereğince hüküm altına alınan 4 aylık işe başlatmama tazminatı ile 4 aylık boşta geçen süre ücretinin tahsili amacıyla Üsküdar İcra Müdürlüğü kanalı ile takibe geçildiğini, ancak davalının haksız yere itiraz ettiğini, davacının aylık net 850 TL ücret aldığını, bu nedenle takibe yapılan itirazın iptali ile takibinin devamına itirazın haksız olması nedeniyle davalının %40 icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili işe iade kararı sonrasında davacının yapmış olduğu başvuruya hitaben gönderilen 22.09.2006 tarihli ihtarname ile aynı şartlarda derhal işe başlayabileceğinin kendisine bildirildiğini, davacıya bu ihtarnamenin 26.09.2006 tarihinde tebliğ edildiğini, buna rağmen davacının izinsiz ve özürsüz 27-28-29 Eylül 2006 tarihlerinde işe gelmediğini, buna rağmen iş akdinin feshedilmeyerek 5 Ekim 2006 tarihli ihtarname ile var ise özür veya mazeretini 1 gün içinde bildirmesinin istendiğini ancak davacının buna da cevap vermediğini, bu nedenle iş akdinin devamsızlıktan haklı nedenle sona erdirildiğini, davacının tebliğatı 2 Ekimde 2006 tarihinde öğrendiği kabul edilse bile işyerine gelip yetkililerle görüşmediğini, kapı önünde makine bölümündeki arkadaşları ile görüşerek gittiğini, asgari ücret aldığını, bu nedenle taleplerin yersiz olduğunu beyanla davanın reddi ile davacının %40 oranında kötü niyet tazminatına mahkûm edilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davacının 18.09.2006 tarihinde çekmiş olduğu ihtarname ile işe iade talebinde bulunduğu, iş bu ihtarnamenin davalıya tebliğinden sonra davalı tarafça cevaben 22.09.2006 tarihli ihtarın gönderilerek şirket nezdinde aynı koşullar altında ihtarın tebliğinden itibaren derhal işe başlayabileceğinin bildirildiği bu ihtarnameden sonra çekilen 05.10.2006 tarih ve 20.10.2006 tarihli ihtarnamelerle davacının devamsızlık gösterdiğinden bahisle iş akdinin feshedildiğine dair ihtarname gönderildiği, davacıya gönderilen işe davet ihtarının muhatap olan davacının adresinde geçici mi, yoksa sürekli mi olarak bulunmadığının usulüne uygun tespit edilmemesi ayrıca en yakın komşusu olan şahsın isminin tebliğ şerhinde bulunmaması nedeni ile geçersiz olduğu, tanık beyanlarından davacının usulsüz tebliğden sonra bu durumu öğrenmesinden itibaren süresinde işyerine başvurduğu ancak daha önceki iş akdinin feshedildiği koşullardan daha ağır koşullarda çalıştırılması talep edildiğinden bahisle işe başlamadığı gerekçesi ile davacının ücretinin net 520 TL olduğu kabul edilerek yapılan hesaplamaya itibar edilmek sureti ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacının işe iade davasının kabulü üzerine süresinde davalı işverene başvuruda bulunup bulunmadığı ve icra takibine konu alacakları talep edilmek sureti ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Yargıtay kararında, tanık anlatımlarına, davacının tek tanığının bilgi ve görgüsünün davacıdan duyduklarına dayanmasına göre davacı kendisine düşük ücret teklif edildiği için işe başlamadığı iddiasını kanıtlayamadığı görüşünü belirtmiştir. Bu hali ile davacı iş akdinin feshi geçerli hale geldiğinden icra takibine ve davaya konu ettiği işe başlatmama tazminatı ile boşta geçen süre ücretini talep edemeyeceği görüşünü haklı olarak vurgulamıştır. Bu nedenle Yargıtay 9. Hukuk Dairesi feshin geçerli hale geldiği görüşü nedeniyle dosya hakkında bozma kararı vermiştir.