İşçi dövizi küresel yardım bütçelerini üçe katladı

Yurtdışında çalışan işçilerin ülkelerine yolladıkları paralar, küresel yardım bütçelerini geride bırakıyor. Geçtiğimiz son 10 sene içinde, yurtdışında çalışan işçilerin ülkelerine yolladıkları para üç kat artış gösterdi ve küresel yardım bütçelerinin üç katına ulaştı. 

İşçilerin yabancı ülkelerde çalışıp kendi ülkelerine yolladıkları paralar, uzun seneler boyunca küresel ekonominin çok önemli bir unsuru olarak değerlendirilmedi. Fakat işçi dövizi olarak tanımlanan bu paralar aslında oldukça yüksek seviyelere ulaştı ve Dünya Bankası rakamlarına göre 2012 yılında 530 milyar dolar oldu. 

Duruma şöyle de bakabiliriz: Eğer işçi dövizleri tek bir ekonomiyi temsil etseydi, dünyanın en büyük 22. ekonomisi olurdu. Yani İran veya Arjantin’i geride bırakırdı. 
Dünya Bankası yetlililerine göre, bu düzey daha da yüksek olabilir. Bunun nedeni birçok işçinin ülkesine para göndermek için banka veya para transferi şirketlerini tercih etmiyor olması. 

Monocle dergisi son sayısında işçi dövizi ve uluslararası bağış rakamlarına yönelik bazı rakamlar yayınladı. 

Örneğin Avrupa’da en fazla iş dövizi girişi alan ülke, 6.7 milyar euro ile Ukrayna. Ukrayna’nın aldığı küresel yardım bütçesi ise sadece 571 milyon euro. 

Amerika kıtasında işçi dövizi girişinin en yüksek olduğu ülke 16.4 milyar ile Meksika; Afrika’da ise 15.6 milyar euro ile Nijerya. Meksika’nın aldığı uluslararası yardım miktarı 311 milyon euro iken, Nijerya’nın 1.4 milyar euro. 

Dünya genelinde baktığımızda ise, en fazla işçi dövizi girişi gerçekleşen ülke 52.7 milyar euro ile Hindistan. Hindistan’ın aldığı yardım bütçesi ise 1,25 milyar euroya ulaşıyor. 

Filipinler, Bangladeş ve Senegal gibi bazı ülkeler, yurtdışından gelen dövizi yönetmek için hükümet bazında girişimler gerçekleştirmiş durumdalar. 

Ruanda hükümeti, aldığı küresel yardımların azalması sonucunda, yurtdışında yaşayan vatandaşlarını “dayanışma fonu”na destek vermeye çağırdı. Ülkenin hedefi yardım fonlarına bağımlılığını azaltmak. 

Daha küçük ekonomilerde ise, işçi dövizleri ulusal gelirin büyük bir bölümünü temsil edebiliyor. Örneğin Tacikistan’ın işçi dövizinden elde ettiği gelir, GSYIH’nin yüzde 47’sine denk geliyor. Bu oran Liberya için yüzde 31. 

Bu arada The Guardian’a göre, bu işin bir de karanlık tarafı var. Bazı durumlarda, yurtdışında çalışan işçilerin gönderdiği paraların yüzde 20’si transfer ücreti olarak kesilebiliyor. 

Türkiye’deki duruma bakacak olursak; 

Türkiye’de yabancılara verilen çalışma izni 2012 yılında bir önceki yıla kıyasla yüzde 86 artmış. Kadınlara verilen çalışma izni sayısı ilk kez erkekleri geride bırakmış. Çalışma izni verilenlerin ekonomik faaliyetlere göre dağılımına bakıldığında ise ilk sırda ev içi işlerde çalışanlar geliyor. Bu arada Secretcv.com’un son araştırmasına göre Türkiye’de son 5 yılda yabancı yöneticilerin sayısı yüzde 10 artış kaydetmiş durumda. Türkiye’deki toplam 23 bin expat’ın 12 bini İstanbul’da çalışıyor.