İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi'ne hala ihtiyacımız var

İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi yayımlanalı 69 yıl olmasına karşın, yaşadığımız olaylar bu bildirgenin temellerini insanlık olarak içselleştiremediğimizi gösteriyor. Yeniden ele alınıp ihya edilmesine ihtiyaç olduğunu düşünüyorum... Bundan 69 yıl önce 10 Aralık 1948’de Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nda okunup kabul edilen 30 maddelik İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi'nde bireylere sunulan haklara, bugünün dünyasında yaşanan olumsuzluklara baktığımızda çok fazla ihtiyacımız olduğu görülüyor. Yayınlandığından bu yana içselleştirilemeyen ve ihlal edilen birey hakları için bugün ülkemizde dahil dünyanın birçok ülkesinde uğraş verilmesi gerekiyor.

Bildirge'de yer alan ve bireyi önde tutan hakların hatırlanması, bugün bunların nasıl ihlal edildiğini göstermesi açısından önemli olacaktır. Bunların bazılarını özet olarak sunmak bile bugünün dünyasında bu hakların kullanılmasına ne kadar ihtiyacımız olduğunu ortaya koyacaktır:

-İnsanlık ailesinin bütün üyelerinin doğal yaşamdaki onuru ile eşit ve devredilemez haklarını tanımak dünyada özgürlük, adalet ve barışın temellerini oluşturur.

-Herkes ırk, renk, cinsiyet, dil, din, siyasi herhangi bir nedenle fark gözetmeksizin bütün haklardan ve hürriyetlerden eşit istifade edebilirler.

-Yaşama hürriyeti ve kişi emniyeti herkesin doğal hakkıdır.

-Bütün insanlar özgür, onur ve hakları bakımından eşit doğarlar.

-Hiç kimseye işkence ya da zalimce insanlık dışı muamele ve ceza uygulanmaz.

-Her bireyin fikirlerini özgürce açıklama hakkı vardır.

-Suçlanan herkes savunması için gerekli bütün güvencelerin tanındığı açık bir yargılamanın sonuna kadar, suçlu olduğu saptanmadıkça suçsuz sayılır.

-Herkesin silahsız saldırısız toplanma dernek kurma, derneğe katılma hakkı vardır.

-Herkes kanun önünde eşittir ve birey olarak kanunlardaki haklardan eşit şekilde faydalanır.

-Uluslararası dostça ilişkileri geliştirmeyi özendirme temel zorunluluktur.

Ülkemizde ve dünyada yaşanan olaylara bakınca İnsan Hakları Bildirgesi'nin 69 yıl sonra hatırlanıp, ihya edilmesine ihtiyaç olduğunu düşünüyorum.