IMF ile anlaşmaya mecburuz

Önce IMF'ye ihtiyacımız yok havasında idik. Şimdi de IMF'ye muhtacız. IMF ile anlaşıyoruz. IMF ile anlaşırsak biz bu krizi atlatırız havasına girdik.

Krizden etkilenen her ülke IMF'den yardım istemiyor. IMF'den yardın isteyenler sadece cari açıkları/döviz açıkları olan ülkeler.

IMF döviz açıkları olan ülkelerin sorunlarının çözümüne destek verebilir ama, ekonomilerin krizden olumsuz etkilenmesini önleyemez.

Döviz sorununu hangi ülkeler yaşıyor? Milli paraları konvertibl olmayan ülkeler. Milli paraları Euro, dolar olan veya milli paralarını dolara ve Euro'ya bağlayan ülkelerde IMF sorunu yok. Onlar ekonomideki sarsıntıyı atlatmaya çabalıyor.

Biz ise, ekonomideki sarsıntıya el atmadan önce, IMF ile anlaşmaya mecbur olduğumuzu (geç de olsa) fark ettik.

Türkiye'nin döviz açığı sorununu gerçek boyutu ile görmeye mecburuz. Biz ne iyi durumdayız, ne de çok kötü durumdayız.

Neden bu krize, (1) yüksek değerli YTL ile yakalandık? (2) Neden bu krize büyük cari açık ile yakalandık. (3) Neden ucuz ithalat olmadan bu ekonomi yürümez ve büyümez tartışmalarının şimdi zamanı değil.

Pozisyonumuzu bugüne bakarak çizeceğiz.

IMF ile anlaşınca, KOBİ'ler rahatlamayacak, SSK ve vergi borcu olan şirketler rahatlamayacak, büyük sanayai kuruluşları tam kapasite ile çalışmaya başlayamayacak ama, ülkede bu sorunları düşünmeye ve çare araştırmaya vaktimiz olacak.

Aksi halde döviz sorunu her sorunun önünde koşmaya ve kamuoyunu meşgul etmeye devam edecek.

Hükümetin IMF ile anlaşma gereğini fark etmesi olumlu bir gelişmedir. Fakat uygulama daha da önemlidir.

Bakan Şimşek'in yanlış israrı ile gündeme gelen "ihtiyati stand-by" uygulaması unutulmalıdır.

Doğru dürüst bir stand-by için anlaşma sağlanmalıdır. Fakat öncelikle de kotamızın 5 katı büyüklüğünde acil yardım desteğinden yararlanılmalıdır.

Bunlar, kriz sarsıntısı konusunda daha ileri adımlar atmaya başlamadan IMF ile anlaşmanın yapılmasında büyük yarar vardır.