Fenerin düşündürücü galibiyeti
Fenerbahçe, İzmit İsmetpaşa Stadı'nda oynadığı karşılaşmada iki haftalık mağlubiyetlerin ardından 3 puanla tanışmayı başardı. Başarmasına başardı ama sarı-lacivertli takımın 7 haftada topladığı 9 puanı ve ligin dibindeki Kocaelispor'u son dakika golüyle yenmenin muhasebesini ciddi şekilde yapması lazım.
Aragones'in takımında göze çarpan, teknik-taktikten öte futbolcuların içinde bulunduğu psikolojik durumdu. Milli maç arası verilmeden önce Fenerbahçe ile ilgili kaleme aldığımız yazıda takımda öz güven problemleri doğmasının kuvvetle muhtemel olduğunu, esas sorunların da bu noktadan sonra başlayabileceğini belirtmiştik. Kocaelispor maçı bir anlamda bu görüşlerimizdeki haklılık payını ortaya çıkaran bir karşılaşma oldu. İlk 45 dakikada Alex, Semih ve Güiza gibi önemli silahları sahada olmasına rağmen Fenerbahçe'nin bir türlü organize olamadığını, pas trafiğini yönetemediğini gördük. Fenerbahçe teknik direktörü; Semih'e orta alanda yer açmış, Alex'i daha geride kullanmaya karar vermiş ve ön liberoların sayısını taktik tahtasında bire indirmişti. Belki de ileri uçta Semih'ten destek görecek Güiza'nın böylelikle tek santrfor olarak daha verimli olacağı düşünülüyordu. Tüm bu kabullerin bir araya gelmesiyle de sahaya 4-1-4-1 biçiminde yayılan bir Fenerbahçe izledik. Buna karşılık Yılmaz Vural'ın sahaya sürdüğü on bir ve tercih ettiği dizilişten, rakibinin 4-4-1-1'ine hazırlık yapmış olduğu belliydi. Dörtlü defans bloğunun önüne Kemal'i yerleştiren Vural; orta alanda Semavi, Serdar ve Musa ile bir üçlü kurmuş ileri ucu ise Serhat-Taner ikilisine emanet etmişti. Neresinden bakarsanız bakın cesur bir oyun anlayışı öyle değil mi? Yılmaz Vural idare ettiği her takıma hücumu düşünen futbol anlayışını bir şekilde yansıtmayı başarır ama bu son maçtaki taktik düşüncesinde biraz da Fenerbahçe'nin payı olduğunu düşünüyorum.
İlk yarıda tek santrfor Güiza'nın gerisinde bir değil iki futbolcu (Semih, Alex) olduğunu gören Yılmaz Vural ikinci 45 dakikaya Serhat-Fran Sergio değişikliğiyle başladı. Böylece Kemal Alex'i kontrol ederken, Sergio da Semih ile mücadele edecek, Fenerbahçe'nin hücum etkinliği kısıtlanacaktı. Bu plan sadece 14 dakika yürürlükte kalabildi. Sakatlanan Sergio oyunu terk ederken, Kocaelispor adına sahaya Jestrovic girdi ve ileri uç yeniden çiftlendi.
Karşılaşma genelinde bir analiz yaptığımızda Fenerbahçe'nin ani ataklarla yeşil-siyahlılardan üç puanı aldığını görüyoruz ki, bu da oldukça ilginç. Kocaelispor'un hücum iştahı, atağa kalkarken kaptırılan topların Fenerbahçe tarafından olumlu kullanılması, Semih'in hem orta alanda hem gol bölgesindeki becerisi ve Güiza'nın kazanma hırsı. İlk yarı biterken sarı-lacivertli futbolcuların yüzlerine yansıyan endişe ve stres ikinci yarıda gelen beraberlik golünden sonra yerini üç puan arzusuna bıraktı. Yeşil-siyahlı rakiplerinin oyunun son anlarında yaptığı hatayı gayet güzel değerlendirerek üç puana ulaşmayı bildiler. Ancak oyunda belirleyici tarafın Kocaelispor olduğunu da ifade etmek gerekiyor. Yılmaz Vural'ın talebeleri ne zaman Fenerbahçe kalesine yüklenseler hem kendileri gol buldular hem de Fenerbahçe'ye bolca pozisyon verdiler. Oysa 22-45 arası savunmada kalmayı ve skoru korumayı seçtikleri bir bölüm var ki, bu zaman zarfında maç oldukça kısırlaşmıştı. Her şeye rağmen bu üç puan Fenerbahçe için önemli. Galibiyet sonrası futbolculara terapi uygulamak daha olumlu sonuçlar verebilir. Ancak teknik heyet, "Biz artık çıkışa geçtik" yanılgısına düşerse bilin ki, Fenerbahçe'nin düzlüğe çıkışı zaman alacak.