Etkin kaynak kullanımı!

Her kriz döneminde olduğu gibi işletmelerimiz, acil çözümleri, kendi iç piyasalarının dışında aramaya başlıyorlar.

Bu doğru olduğu kadar, büyük bir hatayı da sergiliyor.

Daralan iç piyasayı, dışarıdan bulunabilecek yeni pazarlarla takviye etmeye çalışmak, oldukça gerçekçi bir davranış.

Peki, yanlış bunun neresinde?

Yanlış olan, ihracata yönelmenin kriz döneminde akıl edilmesi ve hemen sonuç alınabilecekmiş gibi bir beklenti içerisine girilmesi. İhracat piyasasında kendine yer edinebilmiş tüm KOBİ sahibi ve yöneticisi dostlarımızın katılacağı gibi, yurt dışındaki pazarlardan pay almak, öyle akşamdan sabaha olabilecek ve anında sonuç verecek bir iş değildir.

Eğer tesadüfen bir bağlantı yaparak, yurt dışına ürünlerinizi göndermişsek, kendimizi hemen ihracatçı ilan edip, ihracatın ne kadar kolay olduğunu söylemememiz gerekiyor. Bununla beraber, öylesine çabasız işlerin arkasından, ihracatın hemen gerçekleştirilebilinecek bir olay olduğunu düşünmemek ve söylememek de gerek.

İhracat yapmanın bir disiplin işi olduğunu kabullenirsek, işlerimizin çok daha farklı ve çok daha kolay yürüyebileceğini göreceğiz. Bu disiplinin diğer detaylarını başka bir sohbete bırakalım.

Her şey bir kenara bu iş disiplinini, fiyatlandırmada oluşturarak başlamanın, en etkin başlangıç olacağını düşünüyorum. Hemen, hemen hepimizin en çok şikâyet ettiği konu olan uygun fiyat verebilmenin yolunu, kuşkusuz kısa bir sohbette bulmak mümkün değil. Ancak zaman içerisinde karşıma çıkan ilginç bazı örneklerden hareketle, etkin kaynak kullanımının bu konudaki önemini vurgulayarak, sizlere bir örnek aktarmak istiyorum.

Rakibimiz olan bir İtalyan şirketiyle, komşu ülkelerden birinde, büyük bir ithalatçının açtığı alım işinde karşı karşıya gelmiş ve işin sonucunda, ikimiz de payımızı alarak ülkelerimize dönmüştük. Bir süre sonra, bu şirketin Türkiye temsilcisi olan bir dostumuz bizleri arayarak, bu şirketin yetkililerinin bizlerle görüşmek istediklerini belirttiler. Görüşme sonrası İtalyan yetkililer, bizim üretim tesislerini görme imkânı olup olmadığını sormuştu. Tesis sahibi arkadaşımızın verdiği izin üzerine, fabrikayı gezip tekrar görüşme masasına oturduk. İtalyan firmanın yetkilileri, bizim üreticimizin tesislerinin, kendi üretim tesislerinden katbekat büyük olduğunu belirttiler. Ancak buna karşın onların ihracat rakamları, bizim üreticinin ihracat rakamlarının en az altı veya yedi kat üzerinde idi.

Bunun açıklaması etkin kaynak kullanımında yatıyordu.

Bu kaynaklardan en önemlileri de işletme dışı kaynaklardı. Bazı işlerin işletme dışında yaptırılarak daha ucuza mal edilmesi ve kendi iç kaynaklarının daha uzmanlık isteyen veya montaj ve kalite kontrol işlerine yönlendirilerek daha verimli kullanılması, fiyatlandırmada kendilerine bir hayli esneklik sağlıyordu.

Bizdeyse sanayinin oldukça büyük bir kısmı, her işi kendi içlerinde yapmayı tercih ediyor. Bunun da gerek makine, gerekse işgücü yatırımı açısından verimliliği azalttığı bir gerçek. KOBİ ölçeğindeki sanayicilerimizin, uzmanlığın getireceği verimliliği düşünerek, işleri en iyi yapanlara aktarıp, birbirlerine destek olmaları ve birbirlerinin güçlerinden karşılıklı olarak faydalanmaları gerekir.

Burada belirtmeden geçemeyeceğim çok önemli bir nokta da, kendisine iş getirilen uzman üreticilerin, fiyatlandırma yaparken, boş geçen zamanların acısını bu getirilen işlerden çıkartmaya çalışmaması. Elbirliği ile oluşturulacak fiyatlar, rekabet gücümüzü mutlaka iyileştirecektir.

Karşılıklı destek, tarafları ayakta tutacaktır.