Enerjide kaynak israfı: İşgücü

Sevgili okuyucular, bu köşede 13 Aralık 2012 tarihinden bu yana enerji konularında görüş ve önerilerimi dile getiriyorum. DÜNYA Enerji Sayfası da aynı tarihte yayına başlamıştı. Sektörün nabzını tutma, sorunları, görüş ve önerileri vizyoner kanaat önderlerinin ağzından dile getirme işlevi gören bu sayfa aynı zamanda diğer medya mecralarına da bu konuda örnek oldu. En başından beri enerjide yerli ve yenilenebilir kaynaklara ağırlık verilmesinden yana taraf oldum. Sadece enerjide değil, hayatın diğer alanlarda da yerlilikte ısrarcı davranılması gerektiğini savunageldim.

Bugün, yerli ve yenilenebilir enerji kaynaklarının önemi konusundaki farkındalığın, yedi yıl öncesine göre çok daha yüksek olduğunu görmekten memnun olduğumu söylemeliyim. Bu durum en tepeden, en alt seviyeye kadar bütün kamu yöneticilerinde ve siyasetçilerdeki hassasiyet de sevindirici. Aynı şekilde sokaktaki vatandaşın da yerlilik ve yenilenebilir enerji konusundaki bilgi seviyesi eskiye oranla çok daha iyi noktada. Yaşanan bu zihniyet değişiminde karınca kararınca katkımız olduğunu düşünüyorum.

Ancak gelinen noktada bu zihniyet değişiminin sonuca yeterince etki ettiğini görememek rahatsızlık verici. O yüzden bir kez daha özetle şunları söylemeliyim:

- Enerji ihtiyacının karşılanmasında yerli ve yenilenebilir kaynaklara öncelik verilmeli.

- Enerjide sadece kaynakların (rüzgar, güneş, biyokütle, jeotermal, kömür) yerli olması yetmez, üretiminde kullanın yol yöntem, alet edevat, ekipman ve teknoloji de yerli olmalı.

- Mesleki ve teknik liselerde iş başında eğitim anlayışıyla enerji sektörüne ara eleman yetiştirilmeli. Bizde ihtiyaç fazlası bolca mühendis var ama teknisyen ve tekniker eksik. Başka alanlarda eğitim almış insanları yeniden eğitime tabi tutup bu sektöre kazandırmaya çalışmanın maliyeti çok daha yüksek. O insanlara bugüne kadar yapılmış yatırımın boşa gitmesi de cabası.