Ekonomi üzerine aforizmalar

Ekonomi son çeyrekte yüzde 3 küçüldü ve yılı da yüzde 2.6’lık bir büyüme oranı ile kapattı. 2019 yılında da büyüme oranını potansiyel büyüme oranı olarak hesapladığımız yüzde 4.5-5 aralığına erişmesi mümkün değil, zaten kimse de böyle bir oranı beklemiyor.

Halkımızın inandığı (bilimsel değil) 'tek parti iktidarı demek, ülkede istikrardır' savı çöktü.
'Başkanlık sistemi ile ülkede kararlar hızlanır, ekonomik ve politik istikrar sağlanır' savı da çöktü. 2013 yılında kişi başına GSYH (KBGSYH) 12.480 dolardı, 2014’de Erdoğan cumhurbaşkanı oldu, KBGSYH artışında değil, tam aksine azalışında istikrar sağlandı ve sonunda 2018 yılında KBGSYH 9.632 dolara geriledi.

Enflasyon da benzer bir eğilim gösterdi. Enflasyon ile mücadele edeceğim diyerek TCMB’nin para politikalarına, özellikle de faiz kararlarına müdahale edildi, TCMB’nin bağımsızlığı elinden alındı. Sonuçta Türkiye de reel faiz yüzde 5’lere yükseldi, politika faiz oranı yüzde 24’de çakılı hale geldi.
Başkanlık sistemi ile birlikte 2010’dan itibaren sürdürülen Anayasa değişiklikleri ile getirilen kurumsuzlaşma ve kuralsızlaştırma ekonomide var olan istikrarı da yok etti.

Türkiye’nin artık yapısal önlemlere değil, yeni bir Anayasa’ya ihtiyaç duyduğu belirgin bir şekil de ortaya çıkmıştır.

Yeni Anayasanın temeli de siyasal ve iktisadi özgürlüklerin genişletilmesine, kuralcı ve kurumcu ekonomiye dayanmalıdır.

Daha önce de yazdım, bu Anayasa ülkeye dar geliyor. Güçler ayrılığı yeniden geçerli sistem haline gelmeli. Yapılan araştırmalar da bu savımız desteklemektedir.

Sonuçta ne kadar çok özgürlük, ne kadar çok demokrasi var ise ekonomi de istikrar da o kadardır diyebiliriz.