Dolarcılar mı, eurocular mı?

Artık sağır sultanın da bildiği üzere euro­nun hem USD’ye hem de diğer çaprazla­ra karşı güçlenmesinin nedeni Avrupa’da fa­izin bundan 2 hafta önce beklenene göre çok daha az ve yavaş bir şekilde düşmesi oldu.

Çünkü Avrupa’da daha önce hiç hesapta ol­mayan bir destek paketi ortaya çıktı. ABD de ise faizin hızla düşmesini isteyen ama mer­kez bankasıyla ters düşmüş imajı vermek is­temeyen bir Trump yönetimi, bütün hızıyla teamüllerin oldukça dışında olan yaklaşım­larıyla hükümeti yönetmeye devam ediyor. Bunun sonucunda ABD’de faiz konusu uzun ince bir yola dönüştü.

Fakat USD hikayesinin bundan başka bir yönü daha ortaya çıkıyor yavaş yavaş. Sebe­bi yukarıda bahsi geçen sarışın ve arkadaşla­rı olmak kaydıyla, dünyanın dört bir yanın­dan yatırımcılar bundan önceki on yıllarda olduğu gibi yatırımın güçlü kalesi olarak ar­tık Amerikan şirketlerini görmüyorlar – en azından bir süreliğine.

Çünkü ekstra gümrük vergileri, ABD şir­ketlerinin kâr marjlarına zarar verecek gibi görünürken son derece büyük bir destek pa­ketinin çıkarılacağı Avrupa – ki yakın zama­na kadar ‘’bitik kıta’’ olarak görülüyordu – bir anda yatırımcıların gözdesi oldu. Böylece ye­ni bir tema ortaya atılmış oldu, ama en eski dinamiğe dayanıyor; para neredeyse yatırım da orada… Bu açıdan bakınca 2025 için en güçlü potansiyel vaat eden hisse senedi piya­saları Avrupa gibi gözüküyor. Nitekim Avru­pa EFT’lerine giren para akışını incelemek için Covid başına kadar gidip baktığımda, o zamandan bu zamana olan aylık girişlerden daha fazla giriş son 2 ayda olmuş. Yani her­kes trene bir vagondan atlamaya çalışıyor.

Hal böyle olunca da para Avrupa varlıkla­rına gitmek için önce USD’den çıkıp euroya dönüşmeli. Sonuç? Bu sene daha güçlü euro, daha zayıf USD kaçınılmaz.

Hisse yatırımcısı yönünü değiştiriyor

…Derken 3 senedir okuduğum bir masal bu sene hayat bulacak gibi oldu ve Avru­pa’nın hikâyesinin yanına bir yenisi yazıl­maya başlandı; Çin! Valla bu sene 3. sene­dir ki Çin hisseleri hükümetin açıklayacağı destek paketleriyle iyi olacak düşüncesini söylüyorum. Sonunda oluyor. Eh, bozuk sa­at de günde iki kere doğru gösterir…

Yalnız Çin hikâyesinde paritenin bence pek yeri yok. Bu tamamıyla Çin hükümeti­nin genişlemeci ve destekleyici, harcama­ya yönelik politikalarına dayanıyor. Bir de üstüne yakın zamana kadar haksız yere çok baskı altında kalan Çinli teknoloji hissele­rinin üzerindeki yük kalkınca, orada büyük bir potansiyel serbest kalmış oldu. Piyasa hali hazırda biraz gitmiş olmasına rağmen daha işin başındaymışız gibi gözüküyor.

Powell’ın yerinde olmak ister miydiniz?

Âdettendir, Fed haftasında Fed’den de bahsetmek gerek. Öncelikle, bu toplantı­da faizde değişiklik olmayacaktır ama 3 ay­lık projeksiyonlar ve dolayısıyla noktasal grafik çok önemli olacak. Büyük ihtimalle büyüme beklentisini Atlanta Fed kadar ol­masa da komite üyeleri de aşağı çekecek­tir. Enflasyon beklentileri ise yukarı revize edilebilir ama bundan çok emin olamıyo­rum. Belki bir sonraki 3 aylığa kalabilir bu konu. Oysa ne güzel geçen hafta açıklanan ÜFE ve TÜFE her kalemde düşük gelmişti.

Aslına bakarsanız Powell ve diğer baş­kanların her zaman işaret ettiği önemli bir konu var, tek veriye değil, verilerin trendi­ne bakıyorlar. Enflasyon trendine bakarsak ki bunu 3 kalemde takip ediyorum; manşet enflasyon, çekirdek enflasyon ve kişisel tü­ketim harcamaları endeksi. Söylene göre Fed son ikisine çok önem veriyor. Fark et­mez, üçü de belirgin bir şekilde aşağı gel­meye devam ediyor. Ama işte çılgın adam öyle bir belirsizlik yarattı ki Fed bile neye karar vereceğini şaşırmış durumda. Şim­di verilerin trendi aşağı deyip faiz indirse sonra enflasyon gümrük vergilerinden do­layı artsa yandı gülüm keten helva. Belir­sizlik nedeniyle faizi indirmese ama trend aşağı devam etse bu sefer yine geç kalan bir merkez bankası olacak. Trump ve ekibiyle kavga kıyamet de cabası… Zor dostum zor!

Hikâye bir yana; büyük resimde faizin aşağı geleceğine ikna olmuş durumdayım. Ama tren o durağa gelene kadar çok köprü, çok tünel geçecek ve yol çok kolay olmaya­cak.