Devletin ödeyeceği reel faiz büyüme oranının altında olmalı

Kredi notunun azalmasının ardından İtalya'nın bir senelik borçlanma maliyeti Salı günü gerçekleşen ihalede 20 puan artarak Aralık ayından bu yana en yüksek noktasına ulaştı.

 

Vadesi 3 yıl olan senelik tahvillerde 15-20 baz puan, 10 senelik tahvillerde ise 10 baz puan yükseliş ortaya çıktı...

 

Şubat ayı ortalarında 3 senelik tahvil yüzde 2,30 oranında getiriyle arz edilirken, 15 senelik tahvilin yüzde 4,81 oranında getiri getirmesi hesaplanıyor.

 

Bu sorun sadece İtalya’nın sorunu değil. Yunanistan, Güney Kıbrıs, Portekiz ve İspanya da İtalya benzeri “sürdürülemez“ kamu finansmanı sorunu ile karşı karşıya.

Ege Cansen, Hürriyet’teki köşesinde, bu tür borçlanmalarda “sürdürülemezlik” sorununun kaynağını açıkladı.

 

Ege Cansen diyor ki, ”borç sorunu çıkmaza giren ülkelerin krizden en az hasarla çıkabilmelerinin tek yolu, “reel faizleri sıfıra” indirmektir. Bunun için her şeyden önce Avrupa Merkez Bankası para basıp tahvil almalıdır” diyor.

 

Sürdürülemezliğin temelindeki yapıyı şöyle anlatıyor:

 

“1.Devlet tahvilinin reel faizi, o ülkenin milli gelir büyüme hızından yüksek olamaz. Olursa, bu sürdürülemez. 

 

2.Bankaların mevduata verdiği faiz, devlet tahvili faizinden düşük olamaz. Olursa, bu sürdürülemez. 

 

İtalya’daki duruma bakalım. Milli Gelir artışı yok, tersine % 2 milli gelir azalması var. Devlet tahvillerinin reel faizi % 3. Bankaların mevduata verdiği reel faiz sıfır dolayında. Yani özel bankalar devletten daha güvenilir. Bunlar son yıllarda oluşan en iyi değerler, genelde rakamlar bundan kötüdür. İtalya’nın bütçe açığının milli gelire oranı % 3, Kamu Borcu’nun milli gelire oranı % 130. Bu durum değişmezse, her yıl İtalya’nın kamu borcu % 2 (bütçe açığı kadar) artarken, milli geliri % 2 azalacak. Borç/Milli Gelir oranı % 4 yükselecek. Devlet tahvili sahipleri, milli geliri % 2 azalan, yani emek gelirlerinin düştüğü bir ülkede, reel olarak % 3 faiz geliri elde edecektir. Bu da gelir dağılımını, fakirler aleyhine bozacaktır”.

 

Önemli olan şu: Tabii ki benzer endişeleri ülkeleri yönetenler de duyuyor. Ama ne yaparsınız ki, bazı yanlışlar zorunlu olarak devam ediyor. Çarkın dönmesi için yanlış üzerine yanlış yapılınca da sistemler kilitleniyor.