Bu kentin neden tiyatrosu yok?

Şifaiye - Gıyasiye ‘Selçuklu,’ eski Kayseri Lisesi ‘Milli Mücadele’, Ahi Evran-ı Veli Zaviyesi ‘Esnaf ve Sanatkarlar Müzesi’ oldu. Raşit Ağa Konağı ‘Atatürk Evi’ne, Setenönü’ndeki taş konaklar, eski kent yaşantılarına özgü örneklerin sunulduğu, kültürel mekanlara dönüştü. Bu mekanlar, restoresi biten ve de birbiri ardına turizme açılan “Kayseri Kültür Yolu Projesi”nin tarihsel uzantıları... Projeye zenginlik kazandıracak bir diğer uzantı ise Kaleiçi Arkeoloji Müzesi ve Kültür Merkezi... Tabii bu dokuya, sanatsal içerikli bir kültür merkezine dönüşeceği söylenen Kiçikapı’daki eski kilise de eklendiğinde, kültürel gelişim adına ortaya daha anlamlı bir tablo çıkmış olacak.

Bunlar elbet turizmin önünü açma çabasındaki Kayseri için övgüye değer uğraşlar. Ancak iş, sadece müze açmak, kültür ve sanat merkezleri kurmakla bitmiş olmuyor; benzer mekanların değişik etkinliklerle doldurulması da gerekiyor. Kısacası, şehircilik felsefesi tarihsel yapıları korumak ya da kentin yüzlerce yıllık hafızasını canlı tutmakla yerine oturmuş olmuyor. Sosyal gelişmişlik adına değişik halk kesimlerinin yararının da gözetilmesini gerektiriyor.

Bir yazımızda, “Kalkınma uğraşı veren kentler için, yeni ufuklar açabilmenin yolu, kültür ve sanattan geçiyor” demiş; Kayseri’nin adını, sanatsal ve kültürel ağırlıklı kalkınma modelini benimsemiş kentler arasına yazdırmasının kaçınılmaz olduğuna değinerek, “ Bu kentin niye tiyatrosu yok?” diye sormuştuk.

Yanıt, Devlet Tiyatrosu’nun 60’ncı kuruluş yılında (2012) dönemin Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay’dan gelmişti. Günay’a göre, yıldönümü nedeniyle Devlet Tiyatrosu’nun 21 kentteki 45 yerleşik sahnesine 15 sahne daha eklenecek, bunlardan biri de işlevini kalıcı statüde yerine getirecek Kayseri Devlet Tiyatrosu olacaktı. Bilindiği kadarıyla, Günay’ın memleketi Ordu dahil 4 kentte daha tiyatro açıldı, Kayseri Devlet Tiyatrosu’na ise Günay’ın bakanlık ömrü yetmedi. Tabii, Günay’dan sonra bakanlık görevini üstlenen Ömer Çelik ile Mahir Ünal’ın da... Bakalım; bu kentin kırk yıllık tiyatro özlemini gidermeye Sayın Nabi Avcı çare olabilecek mi?

Evet; bu kentte bir tiyatro var; adı ‘Belediye Şehir Tiyatrosu’. 40 yılı aşkın zamandır adı tiyatro ama, nedendir bilinmez, ya çoğu zaman perdeleri kapalıdır ya da amaç dışı işlerde kullanılır. Madem ‘’çağdaş dünya kenti’ olma yolunda uğraş verildiğinden söz ediliyor; o halde Kayseri’nin bir an önce tiyatro ayıbından kurtulması gerekir.