Bu iş pek doğru olmadı galiba!

Sayın Cumhurbaşkanımızın kamuoyunda “internet” yasası diye anılan yasayı bir defa daha görüşülmek üzere parlamentoya iadesi bekleniyordu. Kendileri anayasamızda yer almayan bir yöntemi uygulamaya sokarak, sorunlu yönlerinin değiştirileceği vaadiyle yasayı onayladı. Henüz HSYK ve Adalet Akademisi ile ilgili yasa değişikliği konusunda karar vermemişse de, kendisini Anayasa Mahkemesi’nin yerine koymayı doğru bulmadığını ifade ederek, onaylayacağını ima etmiş bulunuyor. 

Bunların ardından MİT’e ilişkin yasa değişikliği önüne gelecek. Bu yasaları sıraladığınız zaman adeta bir rejim değişikliğine gidildiğini göreceksiniz.  İdareye her türlü yetkiyi veren, yargıyı büyük ölçüde idareye tabi kılan, vatandaşın özgürlük alanını daraltan, onu devlet karşısında güçsüz ve savunmasız bırakan bir dizi düzenlemenin liberal demokrasi olduğu iddiasındaki bir ülkede yeri yoktur. Yabancı dostlarımız da böyle söylüyor ama hükümetimiz bizim işlerimize onların akıllarının eremeyeceği gerekçesiyle söylenenleri pek ciddiye almıyor. Bizim demokrasi olduğumuz beyanı da giderek daha az ciddiye alınıyor.

Sayın Cumhurbaşkanımızın rejimi koruma yükümlülüğü teknik hukuk meselesi değil, yüksek siyasi sorumluluktur. Eylemlerinin bu amacın gerçekleşmesine dönük olması tabiidir. Veto yetkisi, liberal demokrasilerdeki denetleme-dengeleme sisteminin bir aracıdır. Bu yetki, yasaların anayasaya uygun olup olmadığı konusunda nihai karar verme yetkisini haiz Anayasa Mahkemesi’nden farklıdır. Veto parlamentonun kararında ısrar etmesi sonucu aşılabilir. Anayasa Mahkemesi’nin iptal ettiği bir yasa ise aynı şekilde yeniden kabul edilemez. Dolayısıyla, bir yasanın maddelerinin demokratik niteliğine ilişkin yeterli kuşkunun olması ve/veya yasanın yürürlüğe girmesi sonucu telafisi mümkün olmayan sonuçların ortaya çıkma  ihtimali (Anayasa Mahkemesi kararları geriye doğru işlemez) veto için yeter sebep oluşturur.