Borçlanarak “tasarruf” olur mu? (1)
Borçlanarak büyüyoruz…
Borçlanarak rezerv biriktirebiliyoruz!…
***
Borçlanarak “9 gün tatil” yapabilliyoruz…
Borçlanarak “kurban” kesebiliyoruz…
***
Borçlanarak “tasarruf” dahi yapabiliyoruz!
Borçlanarak “tasarruf” olur mu?
Onun da olabileceğini sanıyoruz!
***
Üreteni tüketene, özeli kamuya, çalışanı çalışmayana, işçiyi memura, meslekliyi mesleksize özendirerek “hata” çoğaltıyoruz…
Üst üste yapılan hatalar ile de ödenecek bedeli/borçları büyütüyoruz…
Risk biriktiriyoruz…
***
Bu alışkanlıklar/uygulamalarla…
Örneğin:
Son çeyrekte, yerleşik hane halklarının nihai tüketim harcamaları, geçen yılın aynı çeyreğine göre yüzde 7.3 oranında yükseldi...
Ve bu, büyümeyi 4.1 puan etkiledi…
***
Sonuçta:
Tüketim, büyümenin motoru olmaya devam etti…
Ve talebini düşürmesi için çaba gösterilen çoğunluk, “Büyümüşüz”, “rezerv biriktirmişiz” diye sevinip, tüketimini artırmaya/borçlanmaya yöneldi…
Şaka gibi!
VELHASIL
Sorunu talebe bağlıyoruz…
İsrafı, verimsizliği, arz artışı gerekliliğini ikinci plana atıyoruz…
***
Faizi yükselterek talebi kısacağımıza; talebi kısarak sorunları düzelteceğimize inanıyoruz…
Oysa…
Üretenin de kredisini, can suyunu kesmiş oluyoruz…
“Üretimi artırarak borçları düşürmek” sürdürülebilir ve tek yolken;
Ve üretim/verimlilik için her şeyi/ yolu denememiz gerekirken…
(Yarın, rezerv ve kredi kartı verileri ile yazıyı tamamlayacağım)