Bir karınca hikayesi...

Hakan GÜLDAĞ
Hakan GÜLDAĞ [email protected]

Geçenlerde yurtdışı

müteahhitlik işleri

yapan bir dostumuz

bizimle bir hikaye

paylaştı...

Bir karınca hikayesi...

Biliyorsunuz, karınca

hikayeleri ibret

doludur...

En ünlülerinden biri

Lafontaine'nin

Ağustosböceği ile

Karınca masalıdır...

Dostumuzun aktardığı

hikayede de

Ağustosböceği var...

Ama bu hikaye farklı...

Bu sadece bir ibret

hikayesi değil...

Günümüzde sık

rastlanan bir yönetim

hikayesi...

Dostumuz, hikayeyi

sadece beğendiği için mi aktardı,

yoksa karınca üzerinden kendi

başına gelenleri mi bizimle paylaştı,

bilmiyorum...

Sormadık, o da söylemedi...

Neyse, biz lafı uzatıp, hikayenin

tadını kaçırmayalım...

Karınca her sabah erkenden işine

gelir, neşe içinde çalışmaya

başlardı...

Çok çalışır, çok üretir ve bunları

keyif içinde yapardı...

Patronu Aslan, Karınca'nın başında

yöneticisi olmadan kendiliğinden bu

kadar hevesle çalışmasına çok

şaşırdı...

Bir gün kârı ve verimliliği artırmak

için aklına parlak bir fikir geldi...

Eğer karınca başında bir yönetici

bile olmadan bu kadar üretken

olabiliyorsa, bir de başarılı bir

yöneticisi olsa neler yapardı...

Aslan, sadece düşünmekle

kalmadı...

Müthiş bir yöneticilik kariyeri olan ve

yazdığı raporlarla ünlü

Hamamböceği'ni işe aldı...

Hamamböceği, karıncanın çalıştığı

saatleri tam olarak ölçebilecekti.

İş saatlerinde gevşekliğe izin

vermeyecekti.

Hamamböceğinin, elbette

raporlarını düzenleyecek bir

sekretere ihtiyacı olacaktı.

Hem telefon trafiğini yönetmek hem

de arşiv işleri için ise Örümcek'i işe

aldı.

Aslan, çok memnundu...

İşler gelişiyordu...

Hamamböceğinin hazırladığı

raporlar harikaydı.

Hatta ondan üretim hızını ölçen ve

kârlılığı analiz eden renkli grafikler

de hazırlamasını istedi.

Böylece bu raporları ortaklarına

sunum yaparken kullanabilecekti.

Hamamböceği, bu raporları

üretebilmek için yeni bir bilgisayara

ihtiyaç duydu...

Tabii, bilgisayarı devreye

sokabilmek için donanıma...

Eh, artık artan ekipmanlar için de bir

bilgi işlem departmanı oluşturmanın

zamanı gelmişti.

Bu işleri idare etmek için de Sinek'i

işe aldı...

Aslan'ın memnuniyeti giderek

artıyordu...

Öyle ya, Karınca'nın bölümü giderek

büyüyordu...

Bölümü daha da

büyütmek üzere bir

üst yöneticiye ihtiyaç

olduğunu düşündü...

Ve bölüm başkanı

olarak başarıları ile

ünlü Ağustosböceği'ni

işe aldı.

Rahatına ve keyfine

düşkün

Ağustosböceği'nin ilk

icraatı ofisi rahat

edebileceği yeni

mobilyalarla döşemek

oldu.

En son model yeni bir

bilgisayarı da

masasına koydurmayı

ihmal etmedi.

Tabii, üst yönetici

Ağustosböceği'nin,

bütçe kontrol ve

stratejik verimlilik planı

hazırlaması için kişisel bir

yardımcıya ihtiyacı da vardı.

Bunun üzerine eski iş yerindeki

yardımcısı Tahtakurusu'nu işe aldı.

Bir zamanlar mutlu, rahat ve üretken

olan Karınca için artık işler

değişmişti...

Bu yeni işleyişten ve toplantı

düzeninden yılmıştı...

Evrak işlerinden bıkmıştı...

Zamanının büyük bir kısmını sorulan

soruları cevaplamak ve evrak işleri

yapmakla geçiriyordu...

Karınca'nın çalıştığı yer giderek

kimsenin gülmediği, neşesiz ve

mutsuz bir mekana dönüşmüştü...

Ağustosböceği, patronu

Aslan'ı bir şeyler yapılması

gerektiğine ikna etti...

Ortamın ruh halini değiştirecek bir

çalışma devreye sokulmalıydı...

Durumun vahametine ikna olan

Aslan, Karınca'nın bölümünde olup

bitenleri gözden geçirdi...

Üretim dramatik biçimde gerilemiş,

kârlılık düşmüştü...

Hemen harekete geçti...

Baykuş'u danışman olarak işe aldı...

Artık içi rahattı...

Son derece itibarlı ve iyi tanınmış bir

danışman olan Baykuş nasıl olsa

sorunu çözerdi...

Baykuş, Karınca'nın departmanında

üç ay geçirdi...

Gece, gündüz çalıştı...

Bu hummalı çalışmanın ardından bir

rapor yazdı...

Ciltler tutan muhteşem bir rapor...

Raporun sonucu şuydu:

"Departmanda aşırı istihdam"

vardı...

Aslan, raporun tamamını okuyamadı

ama yönetici özetini dikkatle

inceledi...

Şirketinde aşırı istihdam vardı...

Bu açık seçik ortadaydı...

Patron olarak bu gidişata dur

demeliydi...

Başkalarına istihdam sağlamak

adına kendisinin batmasına göz

yummayacaktı...

Dramatik bir karar verdi...

Ve elbette, ilk olarak...

Negatif tavırlarıyla dikkat çeken,

mutsuz ve çalışma isteğini

kaybetmiş olan...

Karınca'yı işten çıkardı!

Bilmiyorum, fazla söze

gerek var mı?

Yazara Ait Diğer Yazılar Tüm Yazılar