Anız yangınları
Tarım toprakları bakımından oldukça zengin olan Adana’da, mısır hasadının ardından toprakta kalan anızın yakılmasının önüne geçilmesi, kentin en önemli gündem maddesi haline gelmiş durumda.
Başta valilik ve sivil toplum kuruluşları olmak üzere herkes anız yangınlarının yarattığı sorunları gündeme getirmekte. Sorunun sadece anızı yakan çiftçi ile sınırlı kalmadığını, anız yangınlarının, topraktaki canlı organizmalar ile değerli besinleri yok etmesinin yanında,; orman yangınlarından, enerji iletim hatlarının yanmasına, trafik kazalarından, solumakta olduğumuz havanın kirlenmesine kadar birçok olumsuzluklara da sebebiyet verdiğine dikkat çekmekteler.
Adana’da geçtiğimiz yıl anız yakmadan dolayı 2 bin 48 kişiye idari para cezası verilmiş. Ancak ceza verilen kişi sayısının çok olmasına rağmen dekar başına cezanın 35.2 TL olduğu düşünüldüğünde sorunun bu şekilde düşük para cezalarıyla çözülemediği ve çözülemeyeceği de ortada.
Anız yangınlarının önüne geçmek için bölgemizdeki sanayicilerimiz sap parçalama makineleri yapmış hatta bu makineleri Avrupa’ya bile ihraç eder hale gelmişlerdi. Buna rağmen, anız yakma işleminin ucuz ve basit bir yöntem olması, anız yangınları için öngörülen para cezalarının caydırıcılıktan uzak olması gibi nedenlerle bir çok çiftçi tarlalarındaki anızları sap parçalama makinesi alıp temizlemek yerine hala yakmaya devam etmekte.
Konuştuğumuz tarım makineleri üreticileri ve bazı çiftçiler, sap parçalama makinelerinin zorunlu bir ihtiyaç olarak görülmemesinden dolayı devletin yüzde 50 teşvik vermesine rağmen talep görmediğini söylüyor. Anızları yakan çiftçilerin toprağa ve çevreye verdiği zararın farkında olmadığını ifade eden üreticiler, devletin anız yakma cezalarını can yakacak rakamlara çıkartması gerektiğini belirtiyor. Çiftçilerin takip edilmesi ve gerekiyorsa anız yakma işinde ısrar edenlerin çiftçi kayıt sisteminin dışına çıkartılarak tüm hibe ve teşviklerden mahrum bırakılması halinde anız yangınları gibi bir sorunun olmayacağını açıklıyorlar. Anız yangınları ile uğraşmak istemiyorsak üreticileri bilinçlendirmenin yanında ceza ve teşviklerin de ciddi oranlarda arttırılmasına ihtiyaç bulunuyor.