Altındaki dalgalanmanın perde arkası...
Son on günde altın fiyatlarında ve buna bağlı olarak petrol başta olmak üzere diğer emtialarda yaşanan dalgalanma pek çok kesimin kafasını karıştırmış gibi görünüyor. Özellikle altın almış veya almayı düşünenlerin neler olup bittiğini anlamakta zorlandığı, söz konusu kesimlerin günü kurtarmak adına bu durumdan yararlanarak yönlendirmeye çalışanların söylemleri de ön plana çıktığı dikkat çekiyor. Ne olup bittiğini anlamak için öncelikle aşağı yönlü dalgalanmaya sebep olan satışın ne niyetle yapıldığının ve hangi amaca hizmet etmeye çalıştığının irdelenmesi gerekiyor.
Dalgalanmanın öncesi ve sonrasındaki tüm gelişmeler, buna sebep olan satışın zamanlaması ve şekli temel amacın altın satmak değil, altın fiyatlarını sert bir şekilde aşağı yönde hareketlendirmek olduğunu düşündürüyor. Bu sayede diğer emtiaların da paralel şekilde kayması, enflasyon beklentilerinin gerilemesi ve finansal piyasaların bağımlı olduğu parasal genişleme lehine merkez bankalarının hareket yeteneğinin genişletilmesi hedeflenmiş olabilir. Bunların hiçbirini dikkate almadan salt fiyat hareketlerinin teknik analizini yaparak değerlendirmeye çalışmak kesinlikle gerçekçi olamaz, fakat bu operasyonu planlayan ve yapanların amacına hizmet edebilir...
Sistemik risk arttığı halde düşüyormuş gibi göstermek, belirsizlik ve kırılganlığın azaldığı izlenimini yaratmak, getirilerin arttığı veya risklerin azaldığı yönünde kanaat oluşturmaya çalışmak bugünkü sorunların çözümü değildir, olsa olsa günü kurtarmak adına yapılmış sahtekarlıklardır. Açıkça veya susarak bu tabloyu destekleyenler de suç ortağı durumundadır... Eğer emtia fiyatları geriler ve enflasyon baskısı azalır ise Federal Reserve içinde çatlak seslerin kısılacağı ve parasal genişlemeye devam edeceği, Avrupa Birliği'nde Güney Kıbrıs'takine benzer banka uygulamalarının gündeme gelmesinin engellenebileceği, gelişmekte olan ekonomilerdeki durgunlaşmanın ise geçici bir süre ötelenebileceğini hayal edenler bu tür operasyonlara umut bağlamış olabilir. Bu durum içine düştükleri çaresizliğin itirafından başka bir şey değildir. Piyasaları yapay beklentilerle yönlendirerek günü kurtarmak, durgunluğun derinleşmesini önlemek yönündeki idare-i maslahatçı anlayış iflas etmiştir; tersi doğru olsa idi küresel kriz yaşanmazdı. Merkez bankaları parasal genişlemeye abone olarak itibarlarını tüketmek sürecine girmek zorunda kalmazdı.
Son on günde yaşadıklarımızın perde arkası altının güvenli liman olma özelliğini pekiştiriyor ve gelecekte bu açıdan rakipsiz olmaya koştuğunu söylüyor. Bu durumdan rahatsız olanlarda yaratabildikleri dalgalanmalar ve kitleleri yönlendirme çabaları ile bu gelişmeyi olabildiğince ötelemeye veya geciktirmeye çalışıyorlar; kalıcı olarak engelleyemeyeceklerini de çok iyi biliyorlar. Daha önce de çok yazdık, sistemik risk arttıkça fiyat hareketleri başta altın olmak üzere emtialar lehine ve menkul-gayrimenkul şeklindeki varlık değerleri aleyhine gelişir; yaygınlaşan durgunluk ve kronikleşen parasal genişlemeler bunu teyit eden eğilimlerdir. Yanlış kesimler ne onların söylemlerine güvenmenin orta vadede dramatik hata olacağı güven bunalımındaki eğilimini terse çevirmenin imkansızlaştığı bir süreç yaşıyoruz!..