Aile şirketlerinin kurumsallaşması ve kasa hesabı

Türkiye’deki şirketlerin % 95’inden fazlasının aile şirketi olduğu artık hepimizce biliniyor. Bu şirketlerin unvanlarının sonunda her ne kadar şirket ifadesi bulunsa da bunların şahıs işletmesi konumunda bulundukları da ayrı bir gerçek.

Kurumsallaşamadıkları sürece de şahıs işletmesi konumundan kurtulmaları imkansız.
Kurumsallaşmamış aile şirketlerinin, şahıs işletmesi konumunda olmalarının en belirgin özelliği ise mizanlarında kasa hesabının fazla bakiye vermesi.

İşletme sahibi her ne kadar şirketin bütün hisselerine sahip olsa da, şirketinin ayrı bir kişiliği bulunmakta. Ve şirketin sahibinden ayrı olarak gelir ve gideri bulunmakta. Ancak patronunda kendisi ve ailesinin ihtiyaçları için paraya ihtiyacı olduğu da ayrı bir gerçek.

Limited veya Anonim şirket sahibi bu ihtiyacını şirketin kasasını kendi cebi gibi kullanarak değil yasal yollarla karşılaması en doğru yol.

Kasa hesabı bakiyesinin hiçbir zaman basiretli bir tüccar anlayışıyla firmanın normal ihtiyacı dışında olmayacağı kabul edilmektedir. Kasa hesabında normal miktarının üstünde bulunan tutar işletmenin gelir kalemlerine intikal ettirilmeyen miktar olarak kabul edilmektedir.

Kasa hesabında yüksek bir bakiye görünüyorken, bankadan kasaya para çekilmesi veya banka kredisi kullanılması gibi durumlar kasa hesabında görünen paranın aslında fiilen bulunmadığının kanıtı.

Şirket sahibinin kendi ihtiyacı olan parayı,
Hakkı huzur alarak,
Kâr payı dağıtarak
Karşılama olanağı bulunmakta.

Yüksek bakiyeli kasalara adat yöntemiyle sürekli faiz hesaplamak vergisel yönden oluşabilecek tüm eleştirileri ve olumsuz sonuçları engellemeyecektir. Ancak kasa bakiyesinin sürekli olarak kabul edilemeyecek derecede fazla olan işletmelere vergisel açıdan kesinlikle kayıt dışı işlemleri olan işletme gözüyle bakılacaktır. Bu nedenle mali işlemleri, ortakları ile olan ilişkileri, ortaklarının şahsi vergi beyanları daha detaylı bir incelemeye tabi tutulacaktır. Olması gereken kasa hesabında yüksek tutarların bulundurulmaması, işletme nakdinin mümkün olduğunca bankada tutulması ve tahsilat ve ödemelerde kesinlikle banka kanalının tercih edilmesidir.