ABD ve Rusya’nın “birlikte çalışma vakti”
Tarihler 2014’ü gösterdiğinde Avrupa Birliği ülkelerinin tam desteği ile gerçekleşen Ukrayna’daki hükümet değişimi sonrası artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.
Bu değişiklik ile birlikte Rusya Karadeniz’e çıkışında artık o kadar da rahat edemeyecek, Ukrayna’nın tahıl depolarını daha fazla kendi çıkarları için hoyratça kullanamayacaktı. Yine tüm batı demokrasilerinin asla olamaz, izin verilemez dediği şeylerden biri daha oldu. Rusya, Kırım’ı ilhak etti bölgesel bir savaş başladı.
ABD’de de ikinci dönemini yaşayan Obama yönetimi ise Arap Baharı sonrası oluşan kargaşaya yoğunlaşmış, sadece kademeli olarak yaptırımlar ile Rusya’yı diplomatik yoldan sıkıştırabileceklerini zannederek stratejik bir geri çekilme uygulamıştı.
Öyle bir geri çekildiler ki, Kuzey Afrika tamamen istikrarsızlaşmış, Rusya Akdeniz’e yerleşmiş, Suriye büyük bir boşluğa teslim edilmiş bu arada İŞİD / DEAŞ Ortadoğu’da top koşturmaya başlamıştı.
2018’de Amerika Donald Trump’ı başkanlığa seçebilecek bir toplumsal bölünmeye gitmiş, Rusya’nın kuşku götürmez desteği ile Cambridge Analytica’nın manipülasyonlar üzerine kurulu iletişim stratejisi sonuç vermişti. Belki de ilk kez dizayn eden dizayn edilmişti.
Rusya’nın yakaladığı fırsat
Avrupa Ukrayna savaşının ilk döneminde belirli bir mesafede izlemeyi, bazı sembolik adımlar atmayı tercih etmişti. Ancak tek rakibi kendisi olan Putin, bu standart savaş ortamını Rusya’nın stratejik çıkarları için kullanmaya çoktan karar vermişti. Volodimir Zelenski liderliğindeki Ukrayna, bir yandan Avrupa Birliği’nin başına bela olurken, bir yandan da Joe Biden’ın yaşı itibari ile soğuk savaş sevdasından faydalanarak NATO sopasını ele geçirmeye çalışıyordu.
Tam bu sırada Putin gün bugündür demiş olacak ki düğmeye bastı. 21 Şubat 2022’de Rusya, Donbas’ta tek taraflı olarak bağımsızlıklarını ilan eden yerel yönetimleri tanıma kararı aldı. Ertesi gün Rusya Federasyon Konseyi, oybirliğiyle askerî güç kullanımına onay verdi ve Rus birlikleri her iki bölgeye de girdi. Savaş artık işgale dönüşüyordu, 24 Şubat saat sabah 6’da Vladimir Putin’in “Ukrayna’nın askerden ve Nazizm’den arındırılması” amacıyla “özel bir askerî operasyon” başladığını ilan etti.
Ukrayna neden kaybetti?
Dünya ise Zelenski’nin kaprisleri ile uğraşıyordu. O hâkî yeşil kostüm neler görmedi ki? Avrupa Birliği, NATO ve ABD’nin mali yardımları çok kez soruşturma geçirdi, Zelenski sık sık bakanlarını üst düzey bürokratlarını görevden aldı. Yozlaşma savaş dinlememişti.
Hatta Zelenski’nin eşi BM Zirvelerinde New York’ta, Londra ziyaretlerinde May Fair’de lüks markalardan alışveriş yaparken görüldü, savaşın ortasında lüks düşkünlüğü de gündemden düşmedi.
Zelenski sahada belki kaybetmedi, hatta efsanevi Rus ordusunun tel tel döküldüğünü tüm dünyaya göstererek Putin ve Rusya’ya büyük itibar da kaybettirdi ancak Hamas’ın Ekim saldırısı sonrası dünyanın ilgisi yeniden Ortadoğu’ya dönünce gözden ırak gönülden de ırak hale geldi.
Yeni pazarlara duyulan ihtiyaç büyüdü
Avrupa ve Amerika’da savaş endüstrileri doyuma ulaşmıştı. Bu büyük ekonomiler de pandemi sonrası tedarik zincirlerindeki toparlanamama hali devam edince resesyon riski ile de karşı karşıya kaldılar. Ve kapitalizm canavarı yeni pazarların kapısını açmaya karar verdi. Bu sırada Türkiye’nin oyun kuruculuğunda Suriye meselesinin sonuca ulaştı. Asıl anlaşma ise deşifre olmuştu. ABD, Rusya’ya “Suriye’yi bırak Ukrayna’yı al” teklifini çoktan yapmıştı.
ABD Başkanı Donald Trump, bir yandan Gazze’de akıl almaz hayalinin peşinden koşarken bir yandan da Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’le bir telefon görüşmesi yaptığını ve Ukrayna’da savaşı bitirmek için müzakerelerin “derhal başlayacağını” söylediğini açıkladı. Trump hızını alamadı birlikte çalışma vakitlerinin geldiğini bile dile getirdi ve Putin bu görüşü onayladı. Ukrayna’da savaş sona eriyor. Görünen o ki, tek kaybeden devlet binalarına şehirlerine Ukrayna bayrağı asan ve milli servetlerini Zelenski’ye aktaran Avrupa oldu. Ege ve Akdeniz sahillerinde Rus oligarkların hızla geri alacağı varlıklarını, özel jetlerini ve yatlarını çok yakında tekrar göreceğiz.