Abartılı kriz bekleyişi

Teminat açığını kapatmak için hükümetler ve merkez bankaları oluk oluk para akıtıyor.

Köpük o kadar büyük imiş ve köpüklü bonolar ABD'de, ABD dışında o kadar çok yerde birikmiş ki, akıtılan paralar teminat açığını kapatamıyor.

İşin ilginç yanı köpüğün boyunun, teminat açığının, nihai zararın bilinememesi.

Finans sistemi kendi derdine düşünce, finans sistemi bulabildiği para ile kendi açığını kapatma çabasına girince, kredi sisteminin işleyişi aksamaya başlıyor.

Kredi sisteminin işlememesi bir yanda tüketicinin talebinin kısılmasına, öte yanda üreticinin parasal çarkının tıkanmasına yol açıyor.

Bunlar bizim dışımızdaki dünyada olan bitenler.

Bizim şansımız Türk bankalarında köpüklü bonoların olmaması.

Bizim bankalarımızın köpüklü bonolar nedeniyle teminat açığı yok.

Bu nedenle başka ülkelerdeki finansal krizin aynının Türkiye'de de olmasını beklemek yanlıştır.

Bizim için tehlike dışarıdaki piyasaların kuruması sonucu döviz bulmakta zorlanmamızdır. Döviz ile borçlanmada maliyetin artmasıdır.

Şimdilik bizde kriz göstergesi olarak kabul edilenler, (1) dolar fiyatının artması, (2) borsanın gerilemesi,(3) faizin yükselmesidir..

Bizde dolar 2007 yılı başında 1.41 YTL idi. Daha önce 1.70 YTL'den satıldı. Borsa daha önce bu çizginin altına indi. Faiz daha yüksek oranlara çıktı.

Bu üç göstergeye bakarak Türkiye'ye kriz geldi denilemez.

Kriz tehlikesini abartmak, piyasanın kendi ayağına kurşun sıkması olur.Çünkü kötümser bekleyişler olumsuz gelişmelere yol açar.

Özellikle TOBB, TÜSİAD, MÜSİAD gibi kuruluşlarımızın yetkililerinin bu günlerde abartılı endişe mesajları vermek yerine, var ise alınmasında yarar gördükleri tedbirleri sıralamalarında yarar vardır.