61 yaşındaki olimpiyat oyuncusu…
Xia Lian Ni…
61 yaşında…
Çinli masa tenisçisi…
Lüksemburg adına yarıştı olimpiyatlarda…
***
Sibel Altınkaya…
30 yaşında…
Ni, Altınkaya’nın rakibiydi olimpiyatlardaki ilk maçında…
***
Gözümü kırpmadan izlediğim Ni, ilk 3 seti rahat kazandı…
(Rahat olmadığı zamanlarda da “oyun kazandıracak zor teknikler”i denemekten kaçınmadı…)
***
Aynı hataları ‘bıkmadan’ tekrar eden; buna rağmen her sayı kaybedişinde ‘şaşıran’ Altınkaya’ydı…
Kaybettiği 3 setten sonra, hatalarını anladı (genetik özelliğimiz!); sakin ve planlı da olunca, sonraki iki seti aldı…
Son sette tekrar plansızlığa ve eski hatalarına döndü…
Ve “aradaki 30 yaşın avantajı” sayesinde, alabileceğini düşündüğümüz oyunu, “ter” içinde, 61 yaşındaki Ni’ye bıraktı…
***
Şöyle diyor Ni röportajında:
“Yıllar…
Olumsuz sonuç aldığım tüm uygulamalarımdan/davranışlarımdan, anında vazgeçmeyi öğretti…”
VELHASIL
Tarımda uzun vadeli plan yapmıyorduk ve bu hataymış…
Yaptığımız planlarda da gerçekleri değil, siyaseti baz alıyorduk ve bu “daha büyük” hataymış…
Rasyonel planları ise uygulamıyorduk ve bu…
Hataların olumsuz sonuçlarını görüyorduk, ama o hatalara tekrarlıyorduk ve bu da…
***
Hayvancılık için yapılan yeni planlamanın 3 yıllık olması, Tarım Bakanlığı’ndaki “umut veren” değişimi gösteriyor…
Ama…
1 birim TL fiyatlı yemin, nakliye fiyatının 2 birim TL’ye çıktığı süreçte, her yere aynı teşviki vermek;
Haksız rekabetin gerçek üreticiyi bitirdiği süreçte; “verimsizi” ayırmadan, kadına/genç girişimciye “avantaj” sağlamak…
***
Yani hatalarda ısrar etmek… (Yüzlerce örnekten bir/ikisiyle anlatırım yarın)