Pistlerden bir "efsane" geçti, Tüm zamanların şampiyonunun hikayesi

ANKARA - Sezon sonunda Formula 1'den emekli olma kararı alan, yaşayan efsane Michael Schumacher'in gokart kullanan bir çocuktan dünya şampiyonluğuna uzanan yaşam öyküsü...

 

Berlin Duvarı'nın batı yakasında kalan Hürth şehrinde 3 Ocak 1969 tarihinde dünyaya gözlerini açan Michael, motor sporlarına ilk adımını, duvarcı ustası babası Rolf'un, dört tekerlekli bir bisiklete küçük bir motosiklet motoru takarak yaptığı ilk gokartını, sokaktaki elektrik direğine çarpmasıyla attı. Kaza meydana geldiğinde daha sonra Schumi lakabıyla anılacak Michael, henüz 4 yaşındaydı.

Kazadan sonra ailesi Schumi'nin sokak yerine pistte yarışmasının daha iyi olacağını düşünerek, bir karting kulübüne yazdırdı. Michael 6 yaşındayken, babasının atılan parçalardan yaptığı go artıyla ilk şampiyonluğunu kazandı. 12 yaşındayken, Almanya kanunlarına göre 14 yaşında verilen kart lisansını alamadığı için Lüksemburg'dan lisans çıkarttı. 19 yaşında gokarttan, tek koltuklu yarış otomobiline geçiş yapan Schumacher, 7 yıllık sürede Almanya ve Avrupa'daki karting şampiyonalarında başarıdan başarıya koştu.

 

Schumacher, Hoecker Sportwagenservice takımıyla yarıştığı 1988 Formula König sezonunda şampiyonluğa ulaşırken, bir sonraki sezon mücadele ettiği Almanya Formula 3 serisinde WTS takımıyla 3. olmayı başardı. 1990 sezonunda birkaç farklı seride birden yarışan Schumi, Almanya Formula 3'de şampiyon oldu.

 

 

Schumacher, Formula 1'deki ilk yarışına 1991 yılında Jordan takımıyla Belçika'da çıktı. Sıralama turlarında 7. cebi elde eden pilot, yarışı tamamlayamadı. Formula 1'deki ilk sezonunda podyum göremeyen Michael, sürücüler klasmanında 14. oldu. 1992 sezonunda Benetton takımına transfer olan Schumacher, 16 yarışlık sezonda Belçika Grand Prix'sindeki zaferiyle 8 kez podyumda yer aldı ve sürücüler klasmanını 3. tamamlayarak, dikkatleri üzerine çekti. Bir sonraki sezonu 4. bitirerek, istikrarını sürdüren genç pilot, asıl patlamayı 1994 ve 1995 yıllarında yaptı. Schumi, 1994'de 8, 1995'de ise 9 yarış kazandığı iki sezonda üst üste şampiyon oldu.

Alman pilot, 1996'da transfer olduğu son sürücüler şampiyonluğunu 1979'da kazanan Ferrari takımı için biçilmez kaftandı. Ferrari, bir yıl önce Benetton'da Schumacher ile çalışan teknik sorumlu Ross Brawn ve 2 yıl için 60 milyon dolar ödediği Michael'ı bünyesinde toplayarak, şampiyonluk için yarışan bir araç ve sürücü kombinasyonuna sonunda kavuştuğunu düşünüyordu.

 

 

Ferrari ile ilk kez yarıştığı 1996 sezonunda damalı bayrağı 3 kez ilk sırada gören Schumacher, sürücüler klasmanını 3. sırada tamamladı. Schumacher'in kariyerinde kara leke olarak anılacak olay ise 1997 sezonunda yaşandı. Michael, sezona Williams FW19'u ile muhteşem başlayan Williams-Renault'un Kanadalı pilotu Jacques Villeneuve'ü, sezon ortasındaki performansıyla yakalamış ve şampiyonu belirleyecek son yarış öncesi sürücüler klasmanında 1 puanlık avantaj elde etmişti.

 

İspanya'nın Herez Pisti'nde gerçekleştirilen Avrupa Grand Prix'sinin sonuna yaklaşılırken, yarışı Villeneuve'ün önünde sürdüren Schumacher'in Ferrari'si, soğutma sisteminde yaşanan kaçaktan dolayı yavaşlamaya başladı. Schumacher, bir anlığına hırsına mağlup oldu ve kendisini geçmeye çalışan Villeneuve'e çarpma girişiminde bulundu. Schumacher'i geçen Villeneuve yarışta 3. olarak, kariyerindeki tek şampiyonluğa uzandı. Olaydan sonra 78 puanla şampiyonada 2. sırada yer alan Shumacher'in puanları sıfırlandı ve diskalifiye edildi.

 

 

1998 sezonunda McLaren'in Fin pilotu Mika Hakkinen ile amansız bir rekabete giren Schumacher ve takımı Ferrari, iki cephede de 2. olarak yenik düştü. 1998 yılında ayrıca Michael'in kariyerinde iz bırakan anlardan biri daha yaşandı. Yağmurda yapılan Belçika Grand Prix'sinde Hakkinen'in yarış dışı kalmasıyla en yakın rakibinden 40 saniye farkla lider olarak yarışı sürdüren Schumacher, tur bindirme esnasında çarptığı Hakkinen'in takım arkadaşı David Coulthard'ı kazadan sorumlu tutmuş ve pit alanında öfkesine hakim olamayarak üzerine yürümüştü.

 

1999 sezonunda da başa baş mücadele sergileyen iki takımdan Ferrari, Michael Schumacher'in Büyük Britanya Grand Prix'sinde geçirdiği kazadan sonra sakatlanmasıyla büyük bir şok yaşadı. Ferrari, Schumacher'in yerine geçen Fin Mika Salo'nun çabalarıyla Büyük Britanyalı pilotu Eddie Irvine'ın şampiyonluğu için sezonun son yarışına kadar ter dökse de markalar şampiyonluğuyla yetinmek zorunda kaldı. Mika Hakkinen, bir kez daha dünya şampiyonuydu.

 

Irvine yerine Ford'un Brazilyalı pilotu Rubens Barrichello ile anlaşan Ferrari'de Schumacher, 3'te 3 yaparak başladığı 2000 sezonunda, son 4 yarışı kazanarak, Ferrari'nin 1979'dan beri özlemle beklediği sürücüler şampiyonluğunu getirdi. 2001 ve 2002 yıllarında Ferrari, Schumacher'e şampiyonanın en üstün otomobillerini vermiş, Schumi de bu nazik teklifi geri çevirmeyerek, iki yılda da şampiyonuluğa uzandı. Ferrari pilotlarının ilk iki sırada tamamladığı 2002 sezonundaki otomobil -F2002- öylesine üstündü ki, seyirciler yarışları, podyumun 3. basamağını kimin alacağını öğrenmek için izliyordu.

 

2003 yılında daha rekabetçi bir otomobil üreten McLaren'in teknik sorumlusu Adrian Newey'nin çabası boşa çıktı. Schumacher, 2 puanla da olsa ezeli rakibi Hakkinen'in önünde bir kez daha dünya şampiyonu oldu. 2004 yılında yine bilinen senaryo yaşandı ve 18 yarışlık sezonda Ferrari pilotları 15 kez damalı bayrağı ilk sırada geçti. Schumacher, 2004 sezonunda 13 yarış birden kazandı.

Schumacher, sportif başarıları kadar kişisel servetiyle de haberlere konu oldu. 2005 yılında Euronews dergisi, 2004 yılında Ferrari'den yaklaşık 80 milyon dolar aldığı söylenen Schumacher'i "dünyanın ilk milyarder (dolar) sporcusu" ilan etti. Michael, 26 Aralık 2004 tarihinde Hint Okyanusu'nda meydana gelen ve 200 binden fazla insanın hayatını kaybettiği deprem sonrası 10 milyon dolar bağışta bulunarak, sporun olduğu kadar vicdanın da yüzü olduğunu gösterdi.

 

 

Ferrari'nin sürücüler ve markalar klasmanına 5 sezon boyunca ambargo koymasının ardından Formula 1 patronu Bernie Ecclestone, kurallarda değişikliğe gitti. Kural değişikliklerine adapte olamayan Ferrari ve yeni aracı F2005 ile pilotlar Schumacher ve Barrichello, sezonu 3 ve 8. sıralarda tamamladı. Schumacher, sezon boyunca sadece 1 yarış kazanabildi. Felipe Massa'nın gelişiyle önceki sezona göre daha başarılı olan Ferrari'de Schumacher, 7 yarış zaferi elde ettiği sezonu, önceki sezonun şampiyonu İspanyol Fernando Alonso'nun arkasında 2. sırada tamamladı.

2006 Monaco Grand Prix'sinde izlemeye gelenler, Schumacher'in kariyerindeki tartışmalı durumlardan birini daha şahit oldu. Schumacher, aracını durdurarak, sıralama turları sırasında zaman turunu atan şampiyonadaki en büyük rakibi Alonso'yu engellemeye çalıştı ve bundan ötürü yarışa geride başlama cezası aldı. Yine de 2006 sezonunun en akıllarda kalan yanı, Schumacher'in, Ferrari'nin evi sayılan Monza Pisti'nde kazandığı yarıştan sonra emekli olacağını açıklamasıydı. Emeklilik kararı, başta Ferrari fanatikleri "Tifosi"ler ve motor sporları severler olmak üzere tüm spor dünyasını üzüntüye boğdu.
 

Michael, kariyerini noktaladığında kazandığı 91 zaferle, 51 birincilikle ikinci sıradaki Fransız Alain Prost ve 41 birincilikle üçüncü sıradaki Brezilyalı Ayrton Senna'nın önünde "tüm zamanların en fazla yarış kazanan F1 pilotu unvanı"na sahipti.
 

2007 yılında Schumacher'in ismi, Almanya'nın motor sporları merkezlerinden Nürburgring Pisti'nin 8 ve 9. virajlarına verilerek ölümsüzleştirildi. Emeklilik yıllarında Ferrari'de teknik danışmanlık ve Ferrari CEO'su Jean Todt'un yardımcılığını üstlenen Schumacher, 2009 sezonunda Felipe Massa'nın sakatlanması sonrası 29 Haziran'da Ferrari koltuğuna tekrar oturması gündeme geldi fakat Michael, Formula 1 otomobiline binmek için bir süre daha bekleyecekti.
 

23 Aralık 2009 tarihinde Schumacher'in arkasındaki önemli isimlerden Ross Brawn'ın sahibi olduğu Mercedes GP takımıyla pistlere döneceği açıklandı. 41 yaşındaki Schumacher'in sürpriz geri dönüş kararı, 1982 yılında 33 yaşındayken pistlere dönen Avusturyalı Niki Lauda ve 1994'de 41 yaşında pistlere dönen Britanyalı Nigel Mansell'i akıllara getirdi. Schumacher, 46 yaşında kariyerinin 5. şampiyonluğunu kazanan efsanevi Arjantinli pilot Juan Manuel Fangio ile karşılaştırılıyordu.
 

Ne yazık ki Schumacher'in dönüşü beklentileri karşılamadı ve Schumi, Mercedes ile yarıştığı 2010 ve 2011 yıllarında podyuma dahi çıkamayarak, sürücüler klasmanını, 9 ve 8. sırada tamamladı. 2012 sezonuna da iyi başlamayan Alman pilot, sezonun 8. yarışı Avrupa Grand Prix'sinde alışık olduğu podyumun en üst basamağına çıkamasa da 3. sırayı alarak hayranlarını teselli etti.
 

Takvimler, 4 Ekim 2012'yi gösterdiğinde, sezonun bitimine 6 yarış kala 43 puanla lider Alonso'nun 151 puan gerisinde 12. sıradayken ikinci kez emekli olacağını açıklayan 43 yaşındaki Michael Schumacher, yakalanması zor başarılarıyla "efsane"ler arasına girdi.

 

 

 

1. 1994, 1995 ve 5'i üst üste olmak üzere (2000 ile 2004 arasında) 7 kez Formula 1 şampiyonu

2. En fazla yarış galibiyeti: 91

3. En fazla yarış ikinciliği: 43

4. En fazla podyumda yer alma: 155

5. Bir sezondaki en çok yarış kazanan pilot: 13 (2004)

6. Farklı Grand Prix'lerde kazandığı zafer sayısı: 22

7. Tek takımla kazanılan zafer sayısı: 72 (Ferrari)

8. Aynı Grand Prix'siyi en çok kazanan: 8 (Fransa)

9. En fazla "pole pozisyonu" elde eden: 68

10. En hızlı tur zamanını yapma: 77