Belçika, rekoru Irak'tan devraldı
Avrupa'nın göbeğinde yaşanan siyasi krizde ülke, hükümetsiz 290 gün geçirdi.
BRÜKSEL - Geçen yaz yapılan seçimlerin ardından geçen 289 günde hükümetin kurulamadığı Belçika, bu alanda dünya rekorunu Irak'tan devraldı.
Belçika'da 13 Haziran 2010 seçimleri sonrasında birçok farklı formül ve arabulucuyla yapılan koalisyon pazarlıkları, siyasi partileri aynı masa etrafında toplayamadı. Irak'ta ise geçen yıl seçimlerin ardından koalisyon pazarlıkları 249 günde tamamlanmış, yeni hükümetin kurulması 289 günü bulmuştu.
Dünya rekorunu Brüksel, Anvers, Gent, Liege ve Namur gibi büyük kentlerde düzenlenen etkinliklerle değerlendiren Belçikalılar, maaş zammının gecikmesi gibi hükümetsiz kalmanın yan etkilerini protesto ediyor.
Ayakkabı yağdı
Brüksel'de kuzey tren istasyonu önünde toplanan binlerce Flaman işçi, maaş zammı ve çalışma şartları konusunda federal hükümetle Flaman bölge hükümeti arasında bir anlaşma imzalanamamasını protesto etmek için güney istasyonuna kadar yürüdü.
İşçiler, güzergahları üzerindeki bir meydanda, geçici Başbakan Yves Leterme, Flaman Bölge Başbakanı Kris Peeters ve ayrılıkçı Flaman İttifakı Başkanı Bart De Wever ile Valon kesiminin en büyük partisi Sosyalistlerin Başkanı Elio Di Rupo'nun maketlerini ayakkabı yağmuruna tuttu.
Her seçimden sonra kriz oluyor
Federe yapılı Belçika'da seçimin galibi Valonlar'ın partisinin lideri hükümeti kuramadı. Seçimlerin ardından Kral tarafından arabulucu olarak görevlendirilen çok sayıda kıdemli siyasetçi, partileri aynı masa etrafında dahi toplamayı başaramadı. Her gün yeni bir siyasi kavgayla uyanan Belçikalıların siyasetçilere güveni tarihi diplerde geziniyor.
Belçika'da siyasi krizler hemen her seçim sonrasında alevleniyor. 2007 yılında 194 günde hükümetin kurulabildiği ülkede, bu süre 1988 seçimlerinin ardından 148 gün, 1979 seçimlerinin ardından 107 gün ve 1992 seçimlerinde 102 gün olmuştu.
Tek anlaşmazlık 'ekonomi' değil
Belçika'da kişi başına düşen gelirin 32 bin Euro düzeyinde bulunduğu Flaman bölgesiyle 23 bin Euro düzeyindeki Valon bölgesi arasındaki tek anlaşmazlık noktası ekonomik değil. Flamanlar zengin kuzeyden güneye kaynak aktarımına ve daha baskın bir dil olan Fransızca'nın Brüksel çevresine taşmasına karşı çıkarken, Valonlar eşitlik talep ediyor. Flamanlar bölgelerin yetkilerinin artırılmasını isterken, Valonlar ülkeyi bölünmeye götüreceği kaygısıyla federal hükümeti koruma çabasına giriyor.