şarkılarla bir ömür...
"Bu Su Hiç Durmaz'da ben bir hüzün alırım. Her şey devam eder, su yine akar, yine gider ve hayat sürer. Sen de istediklerini yapamayabilirsin ama hayat aktığı için onunla beraber akarsın. Bir tür kabulleniş hüznü..."
Bülent Ortaçgil'in hayatına ve müziğine dair merak edilenlerin yer aldığı Bu Su Hiç Durmaz kitabı İnkılâp Kitabevi tarafından yayımlandı.
Kitabı kaleme alan Mahmut Çınar okuru, Bülent Ortaçgil'in çocukluğundan aile ilişkilerine, gündelik hayatından müzik çalışmalarına, içinde yaşadığı dönemin ve bugünün sosyal siyasal koşullarından gelecek tasavvuruna kadar bir nehrin akışını andıran hayat hikâyesiyle buluşturmayı hedefliyor.
Çocukluğundan itibaren ilgi duyduğu müziğe lise yıllarında kurdukları ilk amatör müzik grubu Damlalar'la başlayan Ortaçgil, fakülte yıllarında "Anlamsız" isimli kırkbeşliğini çıkardı. 1974'te de ilk albümü "Benimle Oynar mısın"ı kaydetti.
Bu albümden sonra müzik kariyerine on yıl ara veren Bülent Ortaçgil, Fikret Kızılok ile birlikte Çekirdek Sanatevi'nde tekrar çalmaya başladığında bir karar aşamasındaydı. Ara verdiği yıllarda da bütünüyle müzikten kopmayan Ortaçgil, kimya mühendisliğini bırakarak tercihini müzikten yana yaptı. Sonrasında "Pencere Önü Çiçeği" (1986), "2. Perde" (1990) albümleriyle dinleyicileriyle buluştu.
Bülent Ortaçgil, dinleyicilerin Türkiye'nin hızlı dönüşüm yıllarında daha sabit adresler aradığı zaman müzikte rastladığı insanlardan biri. İşindeki titizliğe, müzikteki tutarlılığına karşın "Ben müzikal performansı bir kusursuzluk abidesi olarak görmüyorum" diyecek kadar da mütevazı.
Müziğin popülerlik rüzgârına yelken açtığı yıllarda bile Bülent Ortaçgil müzik kalitesini hep belli bir seviyede sürdürmeyi tercih etti. Şöyle diyordu: "Şarkılarımın yorumunda insanlara bir pencere açmak ya da onları kısıtlamamak gibi doğal olarak gelişen bir tarzım var. Bir şarkı ne kadar açık pencere taşırsa o kadar fazla anlamlandırabiliyor insanlar onu."
Kitaba adını veren "Bu Su Hiç Durmaz"' şarkısını ise Bülent Ortaçgil şöyle açıklıyor:
"Bu Su Hiç Durmaz'da ben bir hüzün alırım. Her şey devam eder, su yine akar, yine gider ve hayat sürer. Sen de istediklerini yapamayabilirsin ama hayat aktığı için onunla beraber akarsın. Bir tür kabulleniş hüznü... Hayatta her zaman bir devinim vardır. Su zaten benim için bir hareket sembolü, o hareketin içinde sen de yürür gidersin. Bazen bir şey yapamazsın, bazen yaparsın. Bazen yaşar, bazen kaybolursun. Bazen başarırsın, bazen başaramazsın."
BU SU HİÇ DURMAZ: BÜLENT ORTAÇGİL, Mahmut Çınar, İnkılâp Kitabevi, 352 s.