2004'te Atina'da yapılan olimpiyatlar…
Milyarlarca Euro para harcandı…
Yeni yapılan ve yenilenen stadlar, yollar, oteller, parklar, binalar…
Fütursuzca yapılan o harcamaların Yunan ekonomisinde büyük gedikler açtığını 2005 yılındaki Atina gezimizde bizzat Yunan ekonomistlerden dinlemiştim…
O dönem aktardığım izlenimlerimden bir paragraf: "Olimpiyatlara yetiştirilmek üzere başlanan ve tamamlanan otel yatırımları sayesinde yatak kapasitesi yüzde 100'leri aşan oranda artmış. Bu yıl ise otel işletmecileri artan kapasiteyi doldurmak için fiyat indirimlerine gitmiş. Kıyasıya rekabet var ama doluluk oranı yüzde 50'lerde. Ayağına kurşun sıkmış yani Yunanistan. "Yunanistan'da ki fiyat düşüklüğü Türkiye'ye de zarar verir" diyeceksiniz ama tersini düşünüyorum, çünkü hizmet kalitesi de aynı oranda düşmüş."
Yunan halkı ise geçtiğimiz yıla kadar her şeyden bihaber mutluluk rekorları kırıyordu, ayağını yorganına göre uzatmama rahatlığıyla…
Sonradan öğrendik ki resmi veriler de yapılan oynamalar/iyileştirmelermiş, Yunan halkını ayağını yorganına göre uzattırmayan.
* * *
6 Nisan tarihli Anadolu Ajansı (AA) haberine takıldım.
TÜİK'in "2009 yaşam memnuniyeti araştırması" derlenmiş ve haber olarak servis edilmiş.
Başlık: Türk halkının yüzde 85.4'ü mutlu!
Haberde ayrıntılara da girilmiş: "Ülkedeki bireylerin yüzde 31.1'i orta düzeyde mutlu, yüzde 46.6'sı mutlu, yüzde 7.7'si çok mutlu…"
Bu mutluluk tablosu, reel sektörün krizi derinden hissettiği 2009 yılına ait.
Çok mutsuz olduğunu belirtenlerin oranı yüzde 3.1'e, mutsuz olduğunu söyleyenlerin oranı ise yüzde 11.5'e çıkmış.
* * *
Aynı araştırmanın sonuçlarında, oransal olarak evlilerin daha mutlu olduğu hesaplanmış.
Evli kadınların yüzde 90'ının mutlu olduğu ortaya çıkmış.
Evli erkeklerin ise yüzde 85'i mutlu.
* * *
Evli kadınlar mutlu.
Evli erkekler de mutlu.
Derlemede de vurgulanmış: "Mutluluk oranını evliler arttırdı"
2002 yılında 90 bin olan boşanma sayısının, 2008 yılında 100 bine çıktığı ise resmi veri. Boşanma sayısının 2009'da 120 bini geçmesi ise beklenti.
* * *
Sıkıntılarla boğuşurken, mutluyuz!
Demek ki, zoru seviyoruz!