Ankara bürodan Naki Bakır ile sohbet ederken, icra takibinde olan KOBİ sayısındaki artışa dikkat çekti.
Sayı 200 bine yaklaşmış, rakam ise 7 milyar lirayı aşmış.
* * *
Bu KOBİ’lerimiz arasında:
Yüzde 30 kapasite ile çalışan 20 makine üreticisinin yanına, banka kredisiyle 21’inci makine imalathanesini kurduğu için icra takibine düşenler var...
Komşusundaki CNC tezgahı yüzde 5 kapasite ile çalışırken, "Bende de olmalı..." deyip krediyle tezgah aldığı için takibe düşenler var...
"O'nun fabrikası var, benim niye olmasın?" şeklinde düşünüp, maceraperestliği yüzünden takibe düşenler var...
Ancak...
İthal bağımlısı olduğumuz bir ürünü geliştirip, bürokrasi nedeniyle izinleri/alacağı destekler geciktiği için takibe düşenler de var...
Yurtdışındaki onlarca müşterisinden sadece biri sıkıntıya düştüğü için takibe düşenler de var...
Üretimhanesi ve Ar-Ge’si gelişmiş ülke standartlarının da üstünde olup, yurtiçindeki müşterilerinden para toplayamadığı için takibe düşenler de var...
* * *
Geçtiğimiz hafta sonu Kredi Garanti Fonu (KGF) yönetim kurulu üyeleri ile Avrupa Karşılıklı Kefalet Kuruluşları Birliği’nin toplantısını takip ettik.
KGF Başkan Yardımcısı Tuna Şahin (KOSGEB) ve üyeler Hüseyin Tüysüz (KOSGEB), Hakan Ertük (Hazine), Serdar Çağlar (Özel Banka), Ender Ergün (Özel Banka) ve Genel Müdür Hikmet Kurnaz’ın toplantı dışında yaptıkları sohbet kayda değerdi.
* * *
Gecenin ilerleyen saatlerinde dahi sohbetin konusu KOBİ’lerdi.
KGF’den destek isteyen KOBİ’nin ismi söylendiğinde, herkes kendi uzmanlığına göre değerlendirmelerde bulunup, yaptığı araştırmayı ortaya koyuyordu.
Örneğin:
"Firmanın ürettiği üründe yaklaşık 30 milyon dolarlık ithalat var. 20 kişiye de istihdam sağlayacak. Çok daha büyüyebilir. Desteklemeliyiz."
"Pırıl pırıl fabrikası var. İhracat bağlantıları da var. Çalışanlar da çok istekli. Desteklemeliyiz."
"Yoğun olarak Belçika’ya çalışıyormuş. Siparişi kesilince, Afrika’da araştırmalar yapmaya başlamış. Süre tanımalıyız."
"Üründe arz fazlası var. Bölge de rakipleri de fazla. Farklı bir alana yönlendirilebilir."
* * *
Geçtiğimiz hafta KOBİ’lerimizi anlatırken, yaşadığımız sıkıntılı sürece de atıfta bulunmuştuk.
Herkesin ayrı ayrı çalıştığını, bir araya gelemediğini, bu nedenle KOBİ’lerimizi istenilen seviyede geliştiremediğimizi ifade etmiştik.
Ciddi tepkiler aldık.
* * *
Şöyle başlamış:
"İktidarlarımız, muhalefetlerimiz, bürokrasimiz, teşvik sistemlerimiz, piyasalarımız, sivil toplum kuruluşlarımız, üniversitelerimiz, bilim adamlarımız, finans kurumlarımız, büyük holdinglerimiz, medyamız hatta ordumuz...
Herkes, ama herkes yaklaşık 30 yıldır KOBİ’lerimizin gelişimi/dönüşümü/değişimi için de çalışıyor, ter döküyor, mesai harcıyor...
Toplumun çoğunluğu 30 yıldır bunu duyuyor, buna inanıyor...
Güney Kore’nin aynı sistemi kullanarak (Herkesin tek yürek olup, hedefe yöneldiği) 10 yılda dünya devi şirketler çıkardığı biliniyor...
Sadece bu örnek dahi son 30 yılda ne yaptığımızı/yapmadığımızı açıklamaya yetiyor."
* * *
Şöyle bağlamıştık:
"İktidarından muhalefetine, medyasından ordusuna, STK’sından üniversitesine herkes ayrı ayrı çalıştı.
Demokratik hakkını kullanıp, birlikte çalışmayı denemedi!
Sonuç mu?
"Teknoloji geliştiremiyoruz.", "Rekabetçi değiliz.", "Verimlilikten uzağız.", "Montajcıyız, taşeronuz, fasoncuyuz…" gibi gerçekleri sloganlaştırıp, klişeleştirdik.
Sistemi üzerine inşa ettiğimiz, ekonominin temeli dediğimiz ve hep beraber o temelin üzerinde oturduğumuz KOBİ’lerin, söylemden/slogandan ziyade emek isteyen gelişimini/dönüşümünü/değişimini ise yavaşlattık.
Yani, gelişebilmek için tek yolun kaldığını, o yolun da 'birliktelik' olduğunu yaşayarak öğrendik!"
* * *
Kredi Garanti Fonu yönetim kurulu üyelerinin birlikte yapmaya çalıştıkları şey, geçen hafta anlatmaya çalıştığım birlikteliğe örnektir.
Ekonomimizin temelini oluşturan KOBİ’lerimize yönelik icra takiplerinin de bu anlayışla yapılması için, anlatmadan geçemedim.