Rüzgarın camlarda, çatılarda uğultusu, simsiyah bulutların Haliç üzerinde savrulmaları, manzaramın renklerinin bulutların izin verdiği güneş ışıklarına göre anbean değişmesi. Arka odaya koşturup Marmara'nın nasıl köpüklendiğini izlemem, bir şeyler kaçıramak için yeniden Altınboynuz'a dönüş. Yağmur, İstanbul'a Haliç üzerinden gelirmiş derler, birazdan"ılık bir söz gibi ilk damla düşecek" yere.
Gökgürültüleri ve derken"Küçük, muttarid, muhteriz darbeler / Kafeslerde, camlarda pür ihtizaz / Olur dembedem nevha-ger, nağme-saz / Kafeslerde, camlarda pür ihtizaz / Küçük, muttarid, muhteriz darbeler." Tevfik Fikret'in ünlü şiirindeki gibi başlıyor yağmur ve bir anda sağanağa dönüşüyor. Camlarda bu kez şarıltı sesleri. Attila İlhan'ın"Yağmur Kaçağı"nı anımsıyorum:
“elimden tut yoksa düşeceğim / yoksa bir bir yıldızlar düşecek / eğer şairsem beni tanırsan / yağmurdan korktuğumu bilirsen / gözlerim aklına gelirse / elimden tut yoksa düşeceğim / yağmur beni götürecek yoksa beni // geceleri bir çarpıntı duyarsan / telaş telaş yağmurdan kaçıyorum / sarayburnu'ndan geçiyorum / akşamsa eylül'se ıslanmışsam / beni görsen belki anlayamazsın / içlenir gizli gizli ağlarsın / eğer ben yalnızsam yanılmışsam / elimden tut yoksa düşeceğim / yağmur beni götürecek yoksa beni"
Dışarıya çıkmak, yağmurun altında avare gezinmek için dayanılmaz bir istek duyuyorum. Hatta ayakkabılarımı çıkarmak, hatta ıslak toprağa basmak, ormanın yağmurlu özel kokusunu içime çekmek, derin derinÖ"Yağmur göğün çocuğuydu / Yaprak toprağın / Yağmurun geldiği yıldızları / Göremezdi ki yaprak." diyordu Fazıl Hüsnü Dağlarca. Off, ne kadar özlemişim yağmuru, ıslanmayı. Ormanları, uzun yürüyüşleri, yağmurların ardından birdenbire beliriveren mantarları toplamayıÖ
Biz burada kuraklık çekerken, yağmur, yağmur diye inlerken Hamburg'ta biteviye yağmur yağıyormuş. Tıpkı geçen yıl olduğu gibi. Biraz önce Abi(din) söyledi. Alte kenarındaki restoranı Anleger 1870'in muhteşem terasında oturmak mümkün değil o yüzden. Yüzlerce kişiyi ağırlayabilecek teras, son birkaç yıldır iklim değişikliği nedeniyle yağan yağmurlar nedeniyle boş. Abi, her gün birçok kez hava tahminlerine bakıyor, yağmur yağmasın, güneş açsın, yani yaz normal iklimini yaşatsın istiyor.
Bizse burada kuraklığa teslim olmuşuz. Televizyonda bir haber: Trakya'daki dereler kurumuş, Meriç nehrinde adalar belirmeye başlamış, büyük susuzluk kapıda!
Dışarıda neyse ki bugün (çarşamba) yağmur yağıyor, çatlamış ruhumu ıslatıp pofuduklaştırıyor.
“Önce sesin gelir aklıma / Çaresiz kaldıkça hep seni düşünürüm / Güzel olan, dolgun başaklardaki sarışın sevinçli / Sonra cumartesi günleri gelir / Sonra gökyüzü gelir hemen kurtulurum / Bir yağmur yağsa da, beraber ıslansak." Yarın cumartesi, yarın da bir yağmur yağsa, yine ıslansam, ıslansak diye düşünüyorum. Turgut Uyar'ın"Senfoni" isimli şiirinin ilk dörtlüğünden ilham alarak.
“Sonunda başbasa kalıyoruz gene / Başbaşa kalıyoruz doğayla ben / İşte az önce yağmur da başladı, cumartesi günlerden / On temmuz cumartesi / Bir vapur daha kalkıyor iskeleden / Ve yağmur hızlanıyor biraz / Uzanıp yatsam diyorum otların üstünde çırılçıplak / Tam öyle yapıyorum / Şimdi yağmuru seviyorum, şimdi yağmuru seviyorum, yağmuru seviyorum." Edip Cansever'siz bir Faruk Şüyün yazısı olur mu?
Hep yağmuru seviyorum, daima yağmuru seviyorum.
Evet,"Bu sabah yağmur var İstanbul'da / Gözlerim dolu dolu oluyor bilinmez niye / Anne sözü dinler gibi masum /Ağladım bu sabah" CD'de MFÖ çalıyor.
Ağlamıyorum, gökyüzünün bulutlardan süzülen yaşlarıyla yıkanmak istiyorum sadece.
Şemsiyemi almadan çıkacağım sokaklara, bir tişört ve bir şortla yürüyeceğim yağmur altında. O güzel filmin unutulmaz sahnesindeki gibi şarkılar söyleyip dans edeceğim. Gene Kelly nasıl söylüyor:
Yağmurda şarkı söylüyorum, bu ne güzel bir duygu, yeniden mutluyum, tepemdeki o karanlık bulutlarda gülüyorum, güneş benim kalbimde ve hazırım aşk için.
Hazırım da bugün perşembe ve yağmur, İstanbul'da bir düşmüş ki geçip gitti bu sabah geriye gerçek olan bu yazıyı bırakarak.