Nasrettin Hoca'nın eşeğinin hikayesine döndü.
Hoca parasız kalmış. Eşeğe verdiği yeme giden para fazla gelmeye başlamış. Yemi azaltmaya karar vermiş. Başlamış her gün yemi biraz daha azaltmaya. Bakmış ki eşek huysuzlanıyor ama işe yaramayı sürdürüyor. Bir sabah kalkmış bakmış ki eşek açlıktan ölmüş. Hayıflanmış "Tühhh" demiş. "Tam alışıyordu. Nalları dikti!"
İşte o biçim, Almanlar ve Fransızlar dışarıdan, kendi yöneticileri içeriden Yunanlıların imkanlarını her gün kısıyorlar.
Kamu görevlileri işten çıkarılıyor. Çıkarılmayanların maaşları kesiliyor. Emeklilerin maaşları daha önceden tırpanlandı. KDV oranları artırıldı. Mülkü olanlara metrekare başına vergi getirildi. Kamu harcamaları kısıldı.
Ama yetmiyor. Hedef öncelikle bütçenin denkleştirilmesi. Öncelikle bütçe denkleştirilecek ki, bundan sonra borçlanma gereği olmasın.
Çünkü borçlanma gereği devam ediyor. Borç gelmez ise maaşlar ödenemeyecek. Çünkü bütçe geliri gideri henüz karşılayacak durumda değil.
Fakat bütün bu politikalarda ısrar edenlerin unuttuğu veya görmezden geldiği bir şey var. İnsanlar işsiz kalınca, gelirleri kısılınca vergi ödeyecek halleri de kalmıyor. Vergiyi kim ödeyecek?
Gayrimenkul vergisi koyan Maliye Bakanı'na kabinedeki diğer bakan kızıyor. "Benim bu vergiyi ödeyecek param yok. Sen öde" diyor.
Vergisini ödemeyenlere icra takibi yapılsa, varlıklar nasıl paraya çevrilir?
Yunanistan'a dışarıdan akıl verenlerin arayışı Yunanistan'ın bir an önce ayağa kalkması değil, kendi bankalarındaki Yunan kağıtlarının değerinin gerilememesi. Kendi bankalarının sarsılmaması.
Fakat görülen o ki, Yunanistan'ın bu kağıtların karşılığını ödeme imkanı yok.
Nasıl olsa bankaları kurtarmak imkanı yok. Hiç olmaz ise Yunanistan daha fazla ezilmese.
Bugüne kadar inanış şu idi: Yunanistan ne ki? Avrupalılar parayı akıtır. Yunanistan'ı kurtarır. Fakat görüldü ki, Yunanistan'ın borcu küçük değil. Avrupalılar para akıtmaya niyetli değil. Verseler verseler.
Yeterli para veremiyorlar. Bu nedenle verilen para da eriyip gidiyor.
İşin kötü yanı şu: Yunanistan sorunu çözülmedikçe AB'de istikrar sağlanamayacak. Yunan sorunu ise çok uzadı. Bu kadar uzayan sorunu çözmek bundan sonra imkansız.
İşte insanları mutsuz eden, geleceği belirsiz hale getiren de bu.