Yargıtay 9'uncu Hukuk Dairesi 11.06.2002 tarihli, 2002/3730 E., 2002/9691 K. sayılı kararı ile askerlik sebebiyle işten ayrıla ve kıdem tazminatı ödenmeyen işçinin daha sonra kıdem tazminatı talebiyle açtığı davada askerlik önce dönemin tasfiye edilmiş sayılamayacağına karar vermiştir.
Somut olayda davacı, 1995 yılında muvazzaf askerlik görevi nedeniyle işyerinden ayrılmış, ayrılırken de hak etmesine rağmen kıdem tazminatı ödemesi yapılmamıştır. Askerlik sonrası aynı işyerinde aynı şartlarla çalışmaya devam etmiş ve bu çalışması 2000 yılına kadar sürmüştür. İş sözleşmesinin fesih şartları itibariyle işçi, kıdem tazminatına hak kazanmış ve talebine rağmen kıdem tazminatının ödenmemesi üzerine diğer işçilik haklarını da kapsayan bir dava ikame etmiştir.
Fakat yerel mahkemece hüküm verilirken söz konusu işçinin muvazzaf askerlik dönemi öncesi çalışmaları bu dönemin tasfiye edildiğinden bahisle kıdem hesabına katılmamıştır.
Oysa ki; işçi muvazzaf askerlik görevi nedeniyle ayrılmışsa da bu döneme ait kıdem tazminatı ödenmediğinden gerçek manada bir tasfiye gerçekleşmemiş, sadece işçi çalışmasına askerlik dönemi boyunca ara vermiştir. Dolayısıyla askerlik hizmetinin bitimi ile aynı işyerine dönen işçi kıdemine kaldığı yerden devam etmektedir ve kıdem tazminatının hesaplanmasında bu dönemin de hesaba dahil edilmesi gerekmektedir.
Yargıtay 9'uncu Hukuk Dairesi de verdiği karar ile hakları ödenmeyen işçinin muvazzaf askerlik öncesi çalışma döneminin tasfiye edildiğinin kabulü mümkün değildir. Tasfiye, kelime manası ile de bütün sonuçları gerçekleştirildikten sonra ancak hüküm doğurur ki burada hakların ödenmemesi sebebiyle tasfiye gerçekleşmemiştir.
Yargıtay 9'uncu Hukuk Dairesi'nin yerinde olan prensip kararlarından birini oluşturan bu karar özellikle işverenlerin muvazzaf askerlik öncesi ve sonrası dönemlerin birleştirilmesine ilişkin sorularına cevap verebilecek niteliktedir.