Yılda 5.5 milyon ton kağıt kullanıyoruz. Bunun 500 bin tonu temizlik kağıdı olduğu için geri dönüşemez kağıt.
Temizlik kağıdı dışında her yıl tüketilen 5 milyon ton kağıdın, kağıt-karton toplama kutuları ve de çek-çekçiler sayesinde 2.5 milyon tonunu, yüzde 50’sini geri dönüşüm tesisleri işliyor.
Hedef, atık kağıt toplama oranını yüzde 70’e ulaştırmak.
Sokaklardaki çöp kutularından ve de büyük ölçüde çek-çek ile (2 tekerlek üzerine oturtulan büyük naylon çuvallarla) karton-mukavva ve kağıt toplayanlar sayesinde yılda 42.5 milyon ağaç kesilmekten kurtuluyor. Çünkü çek-çekçilerin topladıkları kullanılmış mukavvalar, kartonlar, geri dönüşüm tesislerinde tekrar kullanılır hale getiriliyor.
Çek-çekçiler atıkları toplamasa, 1 ton kağıt için 17 yetişkin ağaç kesilecek.
Türkiye’de yılda 2.5 milyon ton atık kağıt geri dönüşüm tesislerinde işlenerek geri dönüşümlü kağıt haline getiriliyor.
Dikkat edilirse eskiden “hurdacılar” para ödeyerek kapılardan gazete toplardı. Şimdilerde gazete kağıdı toplayan hurdacı kalmadı.
Çek-çekçiler ise gazete kağıdına fazla yüz vermiyor. Çünkü gazete kağıdında mürekkep var.
Geri dönüşüm işleminde kağıttaki mürekkebi ayıklamak ayrı teknoloj istiyor ve pahalı bir operasyon.
Çek-çekçiler topladıkları atık kağıtları küçük toplama ayırma tesislerine (TAT) satıyorlar.
Ayırma tesisleri özelliklerine göre balyalanmış kağıtları geri dönüşüm tesislerine veriyor. Çek-çekçinin topladığı atık kağıt karşılığı eline geçen para kiloda 20-25 kuruş dolayında.
Çek-çekçilerin topladıkları atık kağıtlar, oluklu mukavva ve ambalaj malzemesi üreten geri dönüşüm tesislerinin talebini karşılamadığı için değişik ülkelerden atık kağıt ithal ediyoruz.
Özetle sokaklarda dolanan gariban çek-çekçilere büyük işler düşüyor. Sayıları ne kadar artar, ne kadar çok atık toplarlar ise ithalata bağımlılıktan o kadar kurtulacağız.