19 Mayıs Gençlik Bayramı’nı kutladık dün; gençlerimizin sayısı azalırken…
***
Ortalama yaşımız 35’e yaklaşırken…
26 yaş altı 8 milyon gencimizin, üniversitelerde 4-5-6 yıl zaman geçirmesine, yeteneklerini törpületmesine imkân sağlamışken…
O 8 milyonun işgücünden sayılmamasına seyirci kalmış; dahası, bunu bir politika olarak benimsemişken…
“Mülakat”, “müfredat” tartışmalarıyla 3-5 yılı daha harcayacaklarına; yeteneklerini geliştirmek için gelişmiş ülkelerin yaptıklarına/deneyimlerine odaklanmamız/uygulamamız ve bir nesli daha harcamamamız zorunluluğundayken…
***
Silikon Vadisi’nde bir profesörden dinlemiştim…
“Doktoraya gelen Türk öğrenciler, teoride mükemmele yakınlar…
Ama…
Pratikleri yok! Bilgilerini ticarileştiremiyorlar…”
***
O profesör… Okulun masraflarını çıkarabilmek için, okula ait arazide “Silikon Vadisi”ni kuran Stanford Üniversitesi’nin öğretim üyesiydi…
***
Eklemişti…
“Teori işin detayı/yarısından da azı… Yetenek, çaba, pratik, hayal gücü, hayat bilgisi ve girişimdir işin bütünü… Ve tabi bu özellikleri uygulayabileceğin bir ekosistem (hukuk, destek, dünyayı okuyabilen aile/ebeveyn…) de olmalı…”
VELHASIL
Kimler çıktı, bu düşüncedeki Stanford’tan?
Google kurucuları Sergei Mikhailovich Brin ve Larry Page…
Tesla’yı geliştiren Elon Musk…
Instagram’ın kurucuları Kevin Systrom, Michel Krieger… Youtube’in kurucusu Jawed Karim…
Microsoft’u büyüten Steve Ballmer…
Netflix’in kurucusu Reed Hastings… Linkedin’in kurucusu Reid Hoffman…
Paypal’ın kurucusu Peter Thiel… Reliance Industries ile dünyanın en zengin 15’inci adamı olan Mukesh Ambani…
Ve dünya ekonomisine yön veren yüzlercesi…
***
Gençleri “işsiz göstermemek” için üniversitelere yönlendirmekle; mülakat ve müfredat gibi tartışmalara odaklayıp, dünya gerçeklerinden uzaklaştırmakla; umutlarını tüketmekle değil; dünyada da uygulanan “yetenek/öz güven/sorgulama/ analiz geliştiren, gerçekçi modeller”le her günümüzü bayrama çevirebiliriz…